Maandag en dinsdag ging het hele grote delen van de dag goed, zonder vliegendeken. Woensdag was er echter opeens weer een explosieve en agressieve dazenaanval, waar de paarden vreselijk van gingen rennen. Nog eens een extra vervelende factor was, dat ik met Jake naar de kliniek in Emmeloord was (voor een hele nare grote scheur in z´n hoef), en dat Bert dus alleen thuis was. Hij heeft ontzettend veel moeite gehad, om iedereen toen de vliegendeken om te krijgen, doordat de paarden het bijna niet voor elkaar kregen, om daar lang genoeg voor stil te blijven staan. We doen dus nu maar weer structureel gelijk om ongeveer half 9 ´s ochtends de dekens om, ook al is het dan nog niet heel erg met dat vliegend en stekend gespuis. ´s Avonds gaan ze weer af, zodat ze toch nog ruim 12 uren lekker bloot kunnen zijn.