Over het algemeen kroelen de paarden elkaar wat meer, in deze tijd van het jaar. Op die manier kunnen ze elkaar wat helpen met uitharen, en wat krabbelen tegen de jeuk wat het uitharen geeft. Zo stonden Orion M en Ramiro elkaar te kroelen. Candy stond daar vlak naast, en die leek dat wel een goed idee. Lucas stond aan de andere kant van haar, die moest haar kroelmaatje worden. Ze liep naar hem toe, op de manier alsof ze wilde zeggen: kroel mij! Ze maakte echter geen enkele aanstalten om ook hem te kroelen. Het enige wat Lucas toen deed, was zijn neus te rusten leggen op Candy haar rug. Dat was niet helemaal de bedoeling van Candy, dus liep ze nog weer een beetje te drentelen, en Lucas uit te nodigen haar te kroelen. Maar Candy ging nog steeds zelf niet Lucas kroelen, waardoor Lucas ook Candy niet ging kroelen. Als zijn neus dan niet op haar rug mocht, dan vast wel op haar kont. Ook dat was niet de bedoeling, dus is Candy maar weer weg gegaan.

Do nam Chico in het oo-tje vanavond tijdens het binnen halen. We doen altijd het draad voor ze open, zodat ze zelf van de weide af komen lopen. Dan wachten ze bij de hooibakken, die daar naast de weide staan. Daar doen we ze het halster om, en nemen ze mee naar binnen. Hoewel Chico vaak even naar voren, of naar achteren loopt over het pad, om nog wat rond te kijken en te snuffelen. Zo ging hij vandaag naar voren richting de weg, en deze keer liep Do achter hem aan, en draafde hem zelfs voorbij. Op ons roepen draaide Chico zich om, maar Do niet. Toen begon Chico al een beetje te twijfelen. Vooral toen Do een stukje verderop wel stopte. Daardoor dacht Chico dat hij wel terug kon komen naar ons toe. Maar Do volgde zijn voorbeeld niet. Die ging zelfs over in draf en galop steeds verder weg. Chico wist op dat moment echt niet meer wat hij ermee aan moest. Hij besloot keurig z'n halster om te laten doen door Bert, hoewel hij zich dansend aan het halster bijna-maar-toch-net-niet over liet halen door z'n instinct. Hij hield keurig z'n verstand erbij, en ging geen hele gekke dingen doen. Ondertussen ben ik snel binnendoor gegaan om Do op te vangen, en hem alsnog aan de andere kant het halster om te doen. Plus hem te dwingen heel even op Chico te wachten, zodat ze toch nog samen naar binnen konden gaan.

Zomaar wat mooie foto's. Een paar van vandaag, maar ook nog een paar van pas geleden.

Hieperdepiep hoera! Naffi 14 jaar. Gefeliciteerd jongen!

Een speciale felicitatie van Lucas.

En dan hebben we ineens iedereen weer een (dikkere) deken om gedaan. Dachten we dat het voorjaar was begonnen, is het ineens weer nat en koud. De paarden zijn al zo bezig hun wintervacht kwijt te raken, dat we het idee kregen, om ze met dit gure weer, nog maar even weer wat extra bescherming te bieden.

Gister heb ik de camera eens weer volop in gebruik genomen. Het begon met Candy, die bezig is een allemans-vriendinnetje te worden. Ze stond eerst samen met Naffi bij dezelfde hooibak te eten. Voordat ik er met de camera bij was, stonden ze ieder bij een andere bak, maar het was nog steeds knusjes tussen de beide Haflingers.

Een poosje later stond ze met Xavi te kroelen. Tijdens zo'n kroelbeurt vliegen, in deze tijd van het jaar, de dotten haar in het rond.

Orion M en Ramiro zijn vlakbij hen.

Lucas en Roots zitten op deze foto nog onder het zand.

Als ik ze later op de dag help met uitharen, gaat het zand er ook gelijk af. Lucas had ik gedaan, en als ik met Roots bezig ben, helpt Lucas mij aan de andere kant, en maakt er zo een trioknuffel van.

Omara is een groot deel van de tijd niet bij hen, dan is die bij Jake, of zoals op deze foto, bij Nilam.

Tussen hen door zijn Do en Chico op de weide te zien. Een close-up van die beide kon natuurlijk niet achterblijven.

Ze staan inmiddels ruim 2 maanden samen op de weide. In het begin waren ze niet echt maatjes, maar dat begint nu toch wel te komen. We zien ze nu regelmatig samen zo dichtbij elkaar eten, of rennen en spelen, of kroelen. Op onderstaande foto is grappig om te zien, hoe Chico mij in de gaten houdt. Hij doet dat heel veel, hij heeft het vaak in de gaten, dat ik bezig ben foto's te maken. Ook al sta ik best een eind weg. Vooral bij hem probeer ik bewust zoveel mogelijk in te zoomen, dat ik zo ver mogelijk weg kan blijven in een poging niet gezien te worden.

Tot slot nog een leuke foto van 2 nieuwsgierige jongens (Lucas en Naffi), die van dichtbij willen kijken wat Bert aan het doen is. Die was met de trekker op de binnenweide bezig geweest. Hij moet dan door de hekken, die hij hier weer dicht doet. Tijdens de storm van een poosje geleden is de gewone sluiting van dit hek kapot gewaaid, en heeft Bert er tijdelijk een balkje achter tegenaan geschroefd.

Lucas verzamelt alle dames om zich heen. Vanochtend stonden Roots, Omara en Candy allemaal bij dezelfde hooibak te eten als Lucas.

De kou is weer weggewaaid. Oh nee, de wind is gaan liggen, waardoor de kou weer weg is. In ieder geval is de boel weer ontdooid, en kon de kraan naar de grote waterbak achter op het pad weer open. In de stal hebben de paarden steeds gewoon kunnen drinken. Buiten deden we steeds wat water in een kuip. Vanochtend hebben we die kuip niet meer gevuld, maar die stond nog wel op het pad. De paarden vinden het dan leuk om daar mee te spelen. Xavi laat dat even zien voor de foto.

Vanochtend lagen er ook nog wat schijfjes ijs, en ook die zijn leuk om mee te spelen.

Heb je het op de foto? Ja, dankjewel Xavi!

Gisteren heb ik een foto vanuit de keuken gemaakt, van Lucas en Naffi die samen aan het spelen zijn.

Vandaag is het nog kouder dan gister. We kijken het aan hoe de paarden het in de loop van de dag buiten vinden. Bert heeft in hoog tempo de stallen uitgemest, zodat ze daar weer in kunnen als ze dat graag willen.