Opnieuw was het schitterend buiten. Ik kan bijna niet kiezen uit alle prachtige foto's, maar hierbij toch een kleine selectie.

Dan een foto, die voor ons extra bijzonder is, omdat Dean sinds een paar dagen aan het opbouwen is. Hij is 's middags weer een paar uurtjes in de groep. Tyshock probeert ook weer een klein beetje met Dean te spelen. Het is zo mooi om te zien hoe ontzettend voorzichtig hij dat doet. Groot compliment voor Tyshock.

En een zeer artistiek plaatje (al zeg ik het zelf) van Do en Orion, die iets zien in de verte. Doordat Do met z'n voorvoeten op de heuvel staat, en Orion erachter, kon ik dit speciale effect eraan geven.

Tot slot gewoon een mooie foto, omdat Candy en Enteny zo mooi stonden te kijken.

We hebben een paar avonden stoelendans gehouden, ehm stallendans. Falco had één avond en nacht in de stal gewoond, die een poosje leeg is geweest, maar we vonden dat eigenlijk niet kunnen. We vonden dat Falco toch te groot was voor dit normaal formaat stal. Dus hadden we besloten dat Do als oudste zijn grote stal op moest gaan offeren voor Falco als grootste. Orion lieten we in de stal daarnaast, dan Do, en dan Tyshock, die daarvoor dus ook één stal op moest schuiven. Zo was het 2 nachten geweest, toen Tyshock en Falco gister buiten voorzichtig samen wat gingen spelen. Daarom hebben we gisteravond Orion en Tyshock omgewisseld, zodat Tyshock en Falco naast elkaar kwamen te wonen. Dat gaf echter in de loop van de avond zoveel onrust, dat we tijdens onze laatste ronde ter plekke besloten om Orion en Tyshock terug te wisselen. Alle paarden keken daar even raar van op, wat gebeurt er nu? Maar al heel snel was de rust teruggekeerd na deze laatste stallendans. Dit gaat de indeling dus worden. Morgen de naambordjes nog op de juiste plek, dan is het helemaal klaar.

Overigens kunnen Tyshock en Falco best goed met elkaar opschieten. Vandaag gingen ze buiten weer verder samen spelen. Maar op stal naast elkaar lijkt niet te lukken. En aangezien we graag willen, dat ze ook op stal blij en gelukkig zijn, dan moet het maar zo.

Vrijdag had ik een foto geplaatst, met daarbij de tekst dat de grootste en de kleinste nog niet dichter bij elkaar kwamen. Annemarie vertelde, dat dit voor Candy al heel wat was, dat het voor haar al best dichtbij was. Inmiddels heeft Candy ontdekt dat Falco echt een grote vriendelijke reus is.

Ze gingen nog net niet tegelijk met hun snoet in de hooibak, Als de één een hapje pakte, ging de ander weer uit de bak en andersom

Moeder natuur heeft er nog een schepje bovenop gedaan, om het nog wat sfeervoller te maken. De foto's zijn gemaakt toen de paarden alweer wat tot rust gekomen waren. Ze vinden het zo geweldig die sneeuw! Daarom moesten ze eerst even rollen en rennen.

Wat was het mooi vanochtend! En dat geeft prachtige sfeerplaatjes, van tevreden paarden.

Het is net of Falco hier al jaren woont. Hij begon vanochtend gelijk te kroelen met Omar en Nilam.

Die beide hebben hem ook verdere uitleg gegeven over hoe het werkt in een PaddockParadijs.

Op het moment dat wij zaten te koffie/theedrinken, zagen we ze als een treintje naar de waterbak lopen. Nilam voorop, Falco er tussenin, en Omar achteraan. Die weet hij nu ook te vinden.
Vervolgens was het tijd voor nadere kennismakingen en opname in de groep. Falco stond een tijdje met Dean te neuzen, maar daar was ik net te laat met de foto. Wel fijn, dat Dean er op deze manier ook aan mee kan doen.

De grootste en de kleinste kwamen niet dichter bij elkaar vandaag, om de maten te vergelijken.

Vandaag is Falco hier komen wonen. Weer een nieuw lieve grote (letterlijk en figuurlijk groot)vriend. Welkom jongen!

Hij heeft eerst heel even in de wei z'n benen mogen strekken, onder grote belangstelling van z'n nieuwe vrienden.

De eerste kennismakingen beginnen vast over de draad.

In de wei kan Falco nog even ongestoord rollen.

Net voordat ze met z'n allen naar binnen gaan, mag Falko nog even bij in de groep op het pad. De kennismaking verloopt heerlijk rustig. We hopen dat Falko hier van z'n oude dag mag gaan genieten.

We hadden de paarden al buiten staan, toen ik zag dat de erfverlichting nog aan was. Die werkt op lichtsensor, dus als het licht genoeg is, dan gaat de verlichting uit. Maar ik had niet het idee, dat we overdreven vroeg waren. Misschien was het gewoon 'donker weer'. We hadden in ieder geval ook geen protest van de paarden gehad dat ze het te vroeg vonden.

Het werd wat zwaar voor Tessie om Elian nog langer in een draagzak op haar buik te dragen. Daarom is ze nu over gegaan op een rugdrager. Zo kunnen ze samen weer heerlijk gaan wandelen met Sanne.

Het gaf mooie plaatjes toen het pas zo stormde, maar toen regende het ook zo, dat het me toch net een beetje te gek was, om met de camera tussen de paarden te gaan. Misschien kunt u zich zo ook wel voorstellen welke leuke effecten de wapperende manen en staarten geven.
Ook de lage zon kan leuke effecten geven, zoals hij hier prachtig door Naffi z'n manen schijnt.

Nog een leuk effect is Candy haar spiegelbeeld in de waterplas, ze lijkt er zelf ook naar te kijken.

En verder is het ook gewoon heerlijk genieten van een dagje zon.

Er zijn een aantal paarden, die ons op een dag als vandaag, steeds aan staan te kijken, of we echt menen dat ze buiten moeten blijven in al die regen. Er zijn ook een aantal, die zich er niet zo heel veel van aan lijken te trekken. Maar als je goed kijkt, dan zie je dat die wel zo veel mogelijk met de kont in de regen staan. En dan zijn er nog 3 over, die zich er echt helemaal niets van aantrekken. Tyschock, Orion en Do zijn heel regelmatig gewoon aan het spelen. Door daar dan naar te kijken en lekker van te genieten, kun je heel even al het gemopper over de regen vergeten.

Shanti stond vanmiddag niet klaar voor haar middagmaaltijd. Even daarvoor had ze een tijdje achter de wagenschuur gestaan, maar toen we Sanne, Do en haar op wilden halen was ze daar niet meer. We vonden haar terug bij de hooibakken achter de paddock. Bert heeft haar toen door de paddock, via de andere kant van stallenschuur naar binnen gehaald. Maar daarmee waren Enteny en Candy haar ineens helemaal kwijt. Die stonden tussen Shanti en de 'normale' uitgang, en ze hadden haar niet langs zien komen, maar ze was wel ineens weg. Ze hebben daar een tijdje verdwaasd rond lopen hinniken, ze begrepen er helemaal niets van, en waren extra blij toen ze Shanti terug zagen.

Toen we de paarden die een middagmaaltijd hadden gehad, weer buiten brachten, leek het net een school die uitkwam, met allemaal wachtenden op het schoolplein. Alle vrienden stonden in de buurt van het hek te wachten tot hun favoriet naar buiten kwam. Dan voel je je toch wel zeer vereerd, als je zoiets mee mag maken.

Sanne heeft last van lentekriebels in haar hormonen. Afgelopen week zagen we af en toe wat kleine dingetjes waaraan we dachten te merken dat ze wat hengstig was. Vandaag heeft ze ons dat heel duidelijk bevestigd, door ineens ontzettend hengstig te zijn, alsof het voorjaar weldra op komst is. En dat terwijl de zonnewende pas 2 weken geleden was. Als het goed is, dan moeten we eerst nog winter krijgen. De toekomst zal ons leren wat er het meest in de war is, Sanne haar hormonen, of de seizoenen.

We vieren vandaag Tyshock z'n 21e verjaardag. Gefeliciteerd jongen!

Er zijn mensen, die zeggen dat alle paarden op 1 januari jarig zijn. Maar daar denken wij anders over. Ze zijn gewoon jarig op de datum dat ze geboren zijn. Maar van Tyshock weten we die datum niet, alleen dat het in 1994 was.