donderdag 29 december 2016

Een groot deel van de paarden had nog niet helemaal in gedachten om naar binnen te gaan. Misschien was het te mooi weer, of te lang licht. Ze kwamen op hun gemakje vanuit de verste hoek aanwandelen. Dulana ging ook nog eens uitgebreid rollen bij de heuvel, terwijl ze al helemaal achteraan in de rij liep. Even later bleek dat een voordeel te zijn voor ons, want toen ze eenmaal weer stond, had ze in de gaten dat ze een stuk achtergebleven was. Daarom ging ze galopperen, om de rest weer in te halen. En omdat de rest iemand achter zich in galop hoorde, gingen ze dat allemaal maar doen. Terwijl we dachten dat we dus nog langer moesten wachten door de rolbeurt van Dulana, was dit uiteindelijk dus juist niet het geval.

zondag 25 december 2016

Het is Kerst, maar de weersomstandigheden lijken meer op herfst. Qua onstuimigheid leken de paarden vanochtend eerst ook in die herfst te leven, maar korte tijd later gingen ze voor nog een ander seizoen. Er zijn namelijk 3 merries hengstig. Aangezien alle ruinen daarop reageren, voel en zie je dit in de hele kudde. Hoewel niet zo hevig als het in het voorjaar en de zomer kan zijn, is zo'n hengstigheid toch niet des winters.

zaterdag 24 december 2016

dinsdag 20 december 2016

Vorige week waren er mensen op maandag en dinsdag op het dak van de schuur bezig voor de zonnepanelen. En ook deze week was dat weer het geval, waardoor we het pad wederom deze dagen hadden afgesloten. Vanmiddag konden we het weer open doen, ongeveer een half uurtje voordat de paarden naar binnen gingen. Aan de ene kant hadden we het afsluitings-draadje er al af, en daar weer een mooi bosje van gemaakt, om het weg te kunnen hangen voor een volgende keer. Dat bosje legde Bert midden op het pad, om een knoop uit het andere afsluitings-draadje te halen. Naffi ziet dat bosje liggen, bedenkt zich niet, pakt het in z'n mond, en loopt er driftig mee spelend mee weg. Ja, dat hadden we kunnen bedenken, dat is echt iets voor Naffi, die komiek!

zaterdag 17 december 2016

Het gaat heerlijk rustig z'n gangetje hier, zo op deze donkere dagen voor kerst.

maandag 12 december 2016

We krijgen zonnepanelen op het dak van de wagenschuur. De werkzaamheden daarvoor zijn vandaag begonnen. Daarom is het voor de paarden allemaal een beetje anders. Ze waren al buiten voordat de zon op kwam. En gelijk nadat ze buiten waren, hebben we het stuk pad achter de wagenschuur afgesloten. Dit allemaal kan zomaar een reden zijn, om van slag te raken, maar ze doen het allemaal erg goed. Daar krijgen ze een pluim voor.

vrijdag 9 december 2016

Uzie z'n speelsheid komt terug. Hij begint dus echt weer helemaal op z'n plekje te raken. Hij speelt alweer regelmatig met Ramiro, maar Uzie heeft méér behoefte om te spelen dan anderen, dus gaat hij nu ook weer af en toe op zoek naar een ander om mee te spelen. Vanochtend dacht ik dat hij Falco aan het plagen was, en die keerde hem de kont toe om duidelijk te maken dat hij daar niet van gediend was. Maar toen ik hem vanmiddag met Orion zag spelen, bedacht ik dat dat ook zijn bedoeling met Falco was vanochtend. Ook in spelen (net als in geplaag) had die dus geen zin, maar gelukkig voor Uzie vond hij vanmiddag wel iemand anders.

donderdag 8 december 2016

De beestenboel wist me te ontroeren vandaag. Vanochtend ben ik een poosje weg geweest, waardoor ik vanmiddag nog wat stallen moest uitmesten. Alsof de poesjes me gemist hadden, kwamen die alle drie toen om en om bij me in de stal voor knuffeltjes. Zo schattig! En alsof dat nog niet genoeg was, ging ik even later met de volle kruiwagen naar buiten. Bij de deur kreeg ik uitzicht op ongeveer 9 paarden, allemaal vlak bij elkaar, die stonden te kroelen en te knuffelen.

woensdag 7 december 2016

De afgelopen anderhalve week heb ik behoorlijk veel foto's gemaakt, die ik lang niet allemaal hier geplaatst heb. Nu het buiten zoveel warmer is, en bewolkt, wil ik graag met deze foto's nog even nagenieten van de prachtige dagen die we hebben gehad.

dinsdag 6 december 2016

Er zijn nog een aantal wachtende voor u.
Het drinken gaat nu eenmaal niet zo snel, als je alleen maar kunt likken aan een klomp ijs. Bert is er maar naartoe gegaan, om te kijken of hij een gat in het ijs kon hakken, en of er nog water onder zat. Dit was het geval, dus toen was de file snel opgelost. Gelukkig kunnen de paarden binnen in de stal altijd gewoon drinken, doordat daar een verwarmd rondpomp-systeem is. Maar het weer is blijkbaar dusdanig uitdrogend, dat ze ook overdag nog behoefte hebben aan drinken.

zondag 4 december 2016

Het was zo verschrikkelijk mooi vandaag! Dat moest gewoon op foto vastgelegd worden.

zaterdag 3 december 2016

Alweer zo'n mooi tafereeltje bij het buiten zetten, maar deze keer heel iets anders. Dulana had een nieuwe deken. Dat vonden Uzie en Nilam allebei erg interessant. Die stonden elk aan een kant van Dulana, allebei haaks op haar rug, te snuffelen aan haar nieuwe deken. Uzie en Nilam gingen daarbij allebei met hun neus van beneden naar boven, en kwamen op hetzelfde moment bovenaan. Toen stonden ze elkaars neus te besnuffelen, over Dulana haar rug heen. Die stond er echt zo bij te kijken van: ehm, zijn jullie bijna klaar? Mag ik nu ook weer verder?

vrijdag 2 december 2016

We waren bezig de paarden buiten te zetten, toen Bert z'n schoenveter opnieuw moest strikken. Hij zette daarvoor z'n voet op Shanti haar hooibak, en Shanti stond nog binnen. Ze stond Bert helemaal te be-ruiken, dat zag er zo lief uit!

woensdag 30 november 2016

De paarden waren helemaal door het dolle heen. Ze hebben zich één hele dag niet uit kunnen leven, omdat de grond bevroren was. Dat leidde vandaag tot groot feest. Gewoon omdat het kan!

dinsdag 29 november 2016

Hier word ik toch helemaal blij van!
De 4e dag dat Dulana hier is, staat ze samen met Omar te eten uit één hooibak. Een uurtje daarvoor stond Omar nog in z'n eentje bij een hooibak, en Dulana stond er ongeveer 20 meter vandaan. Ik heb Omar toen gevraagd, of Dulana bij hem mocht komen, of hij dat wilde proberen. M'n hart maakt een sprongetje, dat ze het allebei al aandurven.

maandag 28 november 2016

De integratie van Dulana verloopt heerlijk rustig. We merken weinig van hernieuwde rangbepaling. Het is nog niet duidelijk wie haar vaste vriendje zal worden, maar dat er iemand bijzit moet haast wel. Dat alles zo rustig verloopt was voor ons vandaag erg fijn, want nu konden wij wat extra aandacht besteden aan het kleine beestenspul. Wendy moest vandaag terugkomen voor nacontrole, na haar operatie van anderhalve week geleden. Ze mag nog wel wat gewicht bij hebben, daarvoor hebben we voor haar een paar blikjes recovery-voer meegekregen. Maar verder is ze weer tiptop.
In dezelfde rit naar de dierenarts zijn Sam en Max meegegaan voor hun je-weet-wel-operatie. Die moesten daar dus een poosje blijven, wat Lotte maar vreemd vond. Zij was best een beetje van slag vandaag, zo zonder haar broertjes. We konden haar nu heerlijk vertroetelen, heel veel knuffeltjes geven, en haar steeds vertellen, dat haar broertjes er vanmiddag weer zouden zijn.

zondag 27 november 2016

Normaalgesproken doet Nilam altijd de eerste rondleiding van een nieuwe bewoner. Maar doordat hij gister helemaal aan de andere kant stond toen Dulana in de groep kwam, heeft Omar dat deze keer gedaan.
Nilam heeft dat vandaag ruimschoots goed kunnen maken.
Op een gegeven moment stond ze wel even met haar hoofd hoog, om zich heen te kijken, waar ze terecht gekomen was. Omar is snel naar haar toe gegaan, om haar gerust te stellen.
Ook heeft ze al lekker hooi staan eten, zelfs terwijl er meerderen bij de bak ernaast stonden.
En nog een paar mooie foto's van een heerlijk ontspannen Dulana op haar 2e dag hier.

zaterdag 26 november 2016

Sam heeft alweer een nieuwe taak gevonden. Hij begroet onze nieuwe bewoner als eerst.
Welkom Dulana!
Net als elke nieuwe bewoner, mag ook zij eerst op de wei even bijkomen van haar reis.
En kan de kennismaking over de draad beginnen.
Als ze het pad op kan, wordt ze in eerste instantie door alleen Omar begroet. Hij is de enige die vlakbij het poortje staat, waardoor dat er fijn rustig aan toe gaat.
Omar en Dulana beginnen samen redelijk rustig het pad te verkennen.
Maar al snel voeren ze het tempo op.
Pas dan, net vóór de zandbak, komen ze anderen tegen. Dat vindt Dulana nog wel spannend.
Omar stelt haar snel gerust.
Via het achterste pad gaan ze met z'n allen naar de andere kant, voor volgende kennismakingen.
Om dan de ronde af te maken voor de laatste verwelkomingen.
Dit was het dan, lijkt Omar te zeggen, welkom in mijn kudde.
Op stal kan Dulana, lekker hooi etend, bijkomen van alle indrukken.