In eerste instantie durfden we het niet aan, om Enteny op de weide te zetten. Hij is in het verleden een keer hoefbevangen geweest, en we waren daarom bang, dat weidegang een beetje teveel zou zijn voor hem. Maar gister is Joyce geweest, en die heeft z'n graasmasker meegenomen. (dit is een soort mandje aan een halster vast, met gaten aan de zijkant om goed te kunnen blijven ademen, en een gat in de bodem, waardoor hij wel kan grazen, maar niet te gulzig/snel/veel) Met dat ding om mag hij er nu ook een paar uurtjes per dag bij.

De dazen gaan er ineens een andere levensstijl op na houden lijkt het. Normaal gesproken zijn ze er rond het middaguur, of als het wat zomerser wordt, halverwege de ochtend. Maar nu vielen ze pas aan tegen half 3 vanmiddag. In record-tempo hebben we toen alsnog de vliegendekens maar om gedaan.

Het was een aparte dag qua weer. Vanochtend was het heerlijk, niet te warm en niet te koud, klein beetje wind. Net na de middag was het ineens drukkend warm en was er geen zuchtje wind meer, waardoor er een dazenexplosie was. We hebben maar snel alle vliegendekens om gedaan, voordat Fred zou komen te bekappen. (ongeveer de helft van de paarden moest weer een pedicure-beurt krijgen) Ongeveer 2 uren later konden die vliegendekens allemaal weer af, omdat het begon te regenen. En voor het bekappen zijn we maar snel naar binnen gegaan, want Fred kreeg de rug wat te nat.

Ongeduld

Zo mooi Sanne gister op de foto stond, geduldig te wachten tot we het poortje voor haar open deden, zo ongeduldig was ze nu daarvoor. Bert was bezig met de stroomdraden achter de schuur, en had daarom de stroom eraf. En hij was dus ook in de buurt van dat poortje, en zag Sanne er weer staan te wachten om op het pad te mogen. Maar het volgende moment stond ze zelf al op het pad, was ze met haar hoofd onder het bovenste draad gedoken. Hoeven we haar niet meer te helpen, haha.

Weidegang

Sinds vorige week staan Tyshock, Do en Orion overdag op de wei.

Als Shanti en/of Sanne dat graag willen, mogen die er ook bij.

En als ze er weer af willen, om weer op het pad te gaan, dan is dat ook geen probleem.

Gisteren halverwege de middag wilden ze dat zelfs allemaal graag. Ze hadden net een nieuw stuk weide gekregen, waardoor ze al snel helemaal volgegeten waren. Op het pad konden ze toen even lekker rennen na het uitbuiken.

Nog meer afscheid

We proberen de draad weer een beetje op te pakken. Maar dat moeten we ook nog zonder Grandeur doen. Volledig onverwacht en onvoorbereid moest hij 3 weken geleden onze groep verlaten. Dankjewel jongen voor alle plezier, vertrouwen, en renpartijen die je ons gegeven hebt. Je grote vriendin Shanti wordt goed opgevangen door de rest van de groep, maar mist jou toch ook heel erg. We hopen dat het je goed gaat.

weken van rouw

Onze laatste wens voor m'n broer is verhoord. Hij is op 5 juni heel rustig gestorven. Hij heeft op bewonderenswaardig dappere wijze afscheid genomen van het leven. En met al zijn kracht heeft hij ervoor gezorgd, dat wij goed en waardig afscheid konden nemen van hem. De warme en persoonlijke herinneringsbijeenkomst heeft ons diep geroerd en gesterkt.

Verder zijn we grote dank verschuldigd aan de kudde paarden hier. Ze zijn ons tot grote steun geweest, door ongelofelijk lief te zijn voor elkaar en voor ons.