Tijd voor weer eens wat mooie foto's.

Ik weet dat paarden verdriet om het verlies van een kuddegenoot snel kunnen verwerken. Maar ik blijf het toch bewonderenswaardig vinden. Ze zijn maandag alweer overgegaan tot de orde van de dag. Vooral van Omar had ik verwacht, dat het voor hem deze keer langer zou duren. Joy was zijn grote vriendin. En zondag was hij afwisselend erg boos en dan weer verdrietig Hij leek zelfs een poosje in een ontkenningsfase te zitten, wat bij ons mensen ook bij een rouwproces hoort. Maandagochtend hebben we nog even samen gehuild, maar toen Omar eenmaal buiten was heeft hij zich weer sterk gemaakt, om zijn kudde verder in z'n eentje zonder Joy te leiden.

We zijn allemaal totaal van slag vandaag. In alle vroegte vanochtend hebben we heel plotseling afscheid moeten nemen van Joy. Ze trad nooit zo op de voorgrond, maar iedereen respecteerde en adoreerde haar. Ze was gewoon een geweldig goede leidende merrie, die zeer goed geaard was, en nergens van in paniek raakte. We moeten met z'n allen een nieuw evenwicht gaan vinden, nu we deze stabiele dame hebben moeten laten gaan. Rust zacht lieve Joy!

Vorige week zei iemand tegen ons, dat de paarden zo 'wild' waren. Ze waren inderdaad nogal uitbundig aan het rennen en spelen geweest. Afgelopen week kon dat een aantal dagen helemaal niet, want het pad was hobbelig opgevroren. Bert had geen tijd gehad om het pad met de sleep te vlakken, omdat hij echt alles alleen moest doen bij de paarden. En dan moest hij mij ook nog verzorgen begin van de week. Toen had ik de griep te pakken (of had de griep mij te pakken?) en was ik nog te ziek om af en toe een slok water te nemen. In de loop van de dagen kon Bert zich gelukkig volledig op de paarden gaan richten, omdat ik langzaam aan mezelf weer wat voor m'n eigen rekening kon nemen. Inmiddels kan ik weer een klein beetje beginnen te helpen bij de paarden, en ga ik proberen m'n conditie weer op peil te krijgen.

Omar heeft een nieuwe schuurpaal gevonden, die niet wegloopt. Daar is hij vast blij mee, nu hij aan het uitharen is (net als iedereen). Orion M dreigt af en toe alleen even met z'n achterbeen, maar meer dan dreigen doet hij niet. Misschien ziet Orion M het wel als een investering voor de toekomst, en gaat hij het over een paar dagen andersom proberen. We zijn benieuwd...

Nat, nat en nog eens nat. Het is wel zeer extreem. Vanochtend stond voor de tweede keer in korte tijd het stuk pad bij de boom blank. Hoeveel water zou het kunnen verwerken? Dat stuk pad nogal behoorlijk veel blijkt. Binnen een dag is die enorme vijver ook alweer weggezakt, en het pad is en blijft daar begaanbaar.
Een stuk aan de andere kant van het huis, wat vanaf de paddock naar beneden loopt, is er een enorm stuk slechter aan toe. Daar zie je al snel geen plassen meer, maar alle nattigheid blijft blijkbaar in het bovenste deel van het zand zitten.

Bert heeft hier al een aantal malen (bijna) vast gezeten met Krocky, en de paarden zakken tot over hun koten in de bagger. Daarom hebben we dit stuk van het pad inmiddels een aantal weken afgesloten. En we vrezen dat het niet eerder weer opengesteld kan worden, totdat we hier grote verbeterings-werkzaamheden kunnen verrichten. Het moet eerst flink opdrogen, voordat we een kraan kunnen laten komen om het uit te graven, om er vervolgens een aantal kiepers nieuw zand in te storten. Tot die tijd kunnen de paarden dus geen rondjes lopen.

Hieperdepiep hoera! Falco 24 jaar. Gefeliciteerd jongen!

De oplettende lezer zal misschien denken: vorig jaar werd hij toch ook al 24? Dat dachten we toen inderdaad. Hij heeft geen stamboek-papieren, waardoor we niet precies weten wanneer hij geboren was, maar we dachten dat dat in 1991 was. Afgelopen zomer hoorden we echter, dat zijn oorspronkelijke naam met een K begon. En ondanks dat hij geen stamboek-papier heeft, heeft hij waarschijnlijk wel een naam gekregen volgens de regels van het KWPN-stamboek (Koninklijke Warmbloed Paarden Nederland). Volgens die regels krijgen alle veulens in hetzelfde geboortejaar een naam met dezelfde beginletter. Paarden die in 1991 geboren werden, kregen allemaal een naam met een J. En zo kregen alle paarden van 1992 een naam met een K. Vandaar dat we nu denken dat Falco in 1992 geboren is, en wordt hij dus voor de 2e keer 24 jaar.