zondag 30 december 2018

Heel kort schenen er een paar zonnestralen tussen de bewolking door. Genoeg voor mij om de camera te pakken en weer een mooie serie foto´s te maken. Ook al zijn de zonnestralen op dat moment alweer achter de bewolking verdwenen.
Orion M. en Ramiro hebben regelmatig overleg over allerlei zaken.
Hier over of ze bij liggende Jake langs kunnen of zullen gaan.
Ze besluiten het niet te doen, en een heel klein stukje terug maar te gaan stoeien.
Ze betrekken hun vrienden ook regelmatig bij het overleg. Hoewel Candy zich niet bij dat overleg laat betrekken, die trekt haar eigen plan. Soms gaan alle vrienden mee in haar plan, soms ook niet. Op deze foto is nog net Candy haar rug te zien, boven Xavi z´n rug. Ook in dit overleg doet ze niet mee.
Ook Xavi en Lucas gaan nog maar een poosje stoeien.

woensdag 26 december 2018

De mist was minder mysterieus mooi dan ik in eerste instantie dacht, maar mooi genoeg om toch wat plaatjes te maken.

dinsdag 25 december 2018

Ik moest iets in het bos fotograferen in opdracht van de fysiotherapeute. Zo kon ik oefenen met fietsen, om in het bos te komen. En zo kwam ik met het fototoestel langs de weide waar Do, Roots en Chico lopen.
Chico kwam nieuwsgierig naar me toe lopen.
Hij durfde helemaal naar de draad te komen.
Maar waarschijnlijk ruik ik nog raar, want hij vond het nog zo spannend, dat hij eerst maar snel weer naar Do toe ging om troost te halen.
Ondertussen graast Roots onverstoorbaar door.
Nadat ik m´n opdracht uitgevoerd had, en een heel klein beetje conditietraining gedaan had, trof ik thuisgekomen dit mooie stel aan.

maandag 24 december 2018

De zon nodigde mij vandaag uit, om gelijk de daad bij het woord te voegen.
(Thor heeft als enige niet genoten van de zon. Die was vannacht op stap geweest)

zondag 23 december 2018

Vandaag is het precies 10 weken geleden, dat ik mijn ongeluk gehad heb. 3,5 week geleden ging ik behoorlijk de goede kant op, zodat ik kon gaan stoppen met het morfinegebruik. Het afbouwen en stoppen daarvan heeft me echter nog een keer ongelofelijk onderuit gehaald, waardoor het me nog steeds niet lukte om het schrijven weer op te pakken. Nu de morfine m´n lijf helemaal uit is kan ik hopelijk m´n conditie weer echt op gaan bouwen. Het zal nog steeds best een tijdje duren, voordat ik al het werk weer op kan pakken. En voor knuffels uitdelen voel ik me nog te kwetsbaar, dat doe ik nog alleen met de draad of de staldeur ertussen. Maar hopelijk kan ik vanaf nu deze stijgende lijn vast blijven houden. De paarden zitten lekker in hun dagelijkse ritme. En nu het zoveel koeler is (toen het ongeluk gebeurde op 14 oktober was het nog behoorlijk zomers) zijn ze af en toe flink aan het spelen en rennen. Ik ga proberen m´n fototoestel er weer regelmatig bij te pakken, of anders de in m´n hoofd opgeslagen beelden te gaan beschrijven.
Voor nu wensen we iedereen hele fijne feestdagen, en een gezond en liefdevol 2019! Namens alle bewoners van ´t Was ´t Weerd.
(foto van 4 december 2016)

zondag 28 oktober 2018

Even een korte update, dat ik voorlopig nog niets hier zal schrijven. Op zondag 14 oktober, was ik met Nilam naar een vriendin toegegaan, om samen met haar paard een wandeling te gaan maken. Die wandeling was nog maar nauwelijks begonnen, toen daar abrupt een einde aan kwam, doordat haar paard naar Nilam schopte, maar ik kreeg hem tegen m´n borstkas. Daarbij heb ik diverse gebroken ribben opgelopen, waarbij enkele op 2 plekken, plus een klaplong. Nadat ik 4 dagen in Zwolle in het ziekenhuis heb gelegen, mag ik verder thuis herstellen. Ik moet nog heel wat weken rustig aandoen. Bert neemt de verzorging van de paarden perfect over, en ik krijg er hier thuis best veel van mee, maar het kost me op dit moment nog teveel energie om de belevenissen hier op te schrijven. Zodra dit weer iets makkelijker zal gaan, zal ik het schrijven weer oppakken. Dus hopelijk tot snel!

donderdag 11 oktober 2018

Chico begint zijn dag heel vaak met rollen. Bij de ingang van de wei groeit een stukje geen gras meer, en dat stukje vindt hij heerlijk om te gebruiken als rolplek. Af en toe komt hij niet toe aan dat rollen, want dan gaat hij eerst kroelen met Do. Deze keer hebben die beide nog iets anders bedacht om de dag mee te starten. Een vroege krachtmeting.

zondag 7 oktober 2018

Vorig jaar zijn de paarden blijkbaar op 7 oktober voor het eerst na de zomer weer ´s nachts op stal gegaan. Monique van Orion M had toen onderstaande foto op haar Facebook geplaatst (waarschijnlijk gekopieerd uit het dagboekje, want ik heb hem zelf gemaakt), en die kreeg ik vandaag weer als herinnering gepresenteerd. De foto ziet eruit, alsof het toen behoorlijk nat was. Dan is het nu wel heel ander weer. Zoals het er nu uitziet, kunnen de paarden nog heel wat nachten buiten blijven.

zondag 30 september 2018

We waren een beetje onhandig aan het doen, toen we Do, Roots en Chico naar de weide brachten. Poortjes open, poortjes dicht, dat liep allemaal niet zo soepeltjes dan anders. Daarom lieten we Do maar even los, en gooiden daarbij het touw over zijn nek. Maar ook dat ging niet helemaal zoals het zou horen te gaan, waardoor het uiteinde van het touw alsnog behoorlijk laag bij de grond kwam te hangen, en Do er makkelijk op zou kunnen gaan staan. Enfin, Do is altijd zo braaf, dus die pakken we zo nog wel even weer, om zijn halster en touw te pakken, zodat hij daar dan geen last meer van heeft. Dachten we.... Maar die ouwe Do zit nog zo vol humor, dat hij zich deze keer steeds net niet liet vangen. En ik er maar achteraan lopen, op de vroege ochtend, en Bert maar gniffelen van een afstandje.

vrijdag 21 september 2018

Deze week hebben we een zeer drukke week gehad, maar het was voor een ´goed doel´. Er zijn namelijk dinsdag televisieopnames gemaakt hier op het erf. Een prachtige once in a lifetime ervaring, om nooit meer te vergeten. Wij mogen zelf geen namen noemen, of waar het programma over zal gaan, maar onder het hoofdstukje ´Media´ staat de link naar een publicatie van het Dagblad van het Noorden. Het erf is die dag volledig overgenomen geweest door het productiebedrijf die het programma maakte, maar ze zijn daar in vol respect mee omgegaan. Zij bedanken ons, voor onze gastvrijheid, en wij bedanken hen, voor de manier hoe ze daarmee zijn omgegaan. Verder hebben ze ons gevraagd, naast het geen namen noemen, om geen foto´s te plaatsen waarop deelnemers aan het programma staan. Die vraag respecteren wij ook. De mensen die op onderstaande foto´s te zien zijn, zijn dus allemaal mensen van achter de schermen.
Voor ons begon alles maandag al, omdat er voor het programma om wat meer dieren als alleen paarden gevraagd was. Daarom zijn door een boer hier uit de buurt, maandagochtend een aantal koeien en schapen gebracht. Zo konden alle dieren vast aan elkaar wennen, en zich wat settelen, zodat ze dinsdag tijdens de opnamedag rustig op hun gemak zouden zijn.
Do en Chico komen gelijk aanrennen als de schapen net gebracht zijn. Dat moeten ze van iets dichterbij bekijken.
Als de koeien ook gebracht zijn, gaan de koeien en schapen met elkaar hun tijdelijke wei verkennen.
De paarden steunen elkaar, bij deze nieuwe ervaring.
Candy kon het prima in haar eentje aan, die was achtergebleven tussen de hekken, om het rustig vanaf die plek te observeren.
Haar vrienden willen haar er toch graag bij hebben, dus hebben ze haar maar even opgehaald.
Het wordt al wat relaxter.
De koeien en paarden komen al dichter bij elkaar.
Al snel gaan de koeien liggen herkauwen, en staan alle paarden vlakbij te chillen.
De schapen blijven wat meer op zichzelf op de achtergrond.
Maandagmiddag zijn de eerste spullen voor de catering gebracht.
En maandagavond heb ik nog een paar kippen opgehaald. Die zijn uiteindelijk niet bij de opnames aanwezig geweest. Het productiebedrijf wilde ze in eerste instantie er graag los tussen laten scharrelen, maar wij dachten dat we dan te druk zouden raken met kippen vangen (als ze zich al zouden laten vangen). Daarom hebben die de hele dag in Candy haar stalletje vertoeft.
Dinsdagochtend komen een aantal busjes/kleine vrachtauto´s met alle technische apparatuur.
Wordt de set klaargemaakt.
En zijn de regiebesprekingen.
Dan arriveert ook de visagiste met al haar benodigde materialen.
En wordt de apparatuur verder uitgepakt.
Een aantal dingen kunnen gelijk klaargezet worden. Het is schitterend weer, dus dat gaat niet natregenen.
Hier worden opnames gemaakt van hondje Wendy, die naast mij is, buiten het beeld van mijn camera. Misschien krijgt zij ook nog wel een figurantenrol, als straks alles gemonteerd is.
Op diverse plekken liggen allerlei verpakkingen en hulpmiddelen.
En worden camera´s in gereedheid gebracht, of opnames gemaakt ter opluistering van het programma.
Ook drone opnames worden gemaakt.
Wendy is op een gegeven moment zo moe, dat Bert haar een poosje in de tractor brengt om wat uit te rusten. Eerst zegt ze nog even dat ze niet moe is, maar al snel zakt dat koppie weg achter het stuur, en ligt ze een poosje te slapen op de stoel.
Nog meer opslag, gewoon tussen al onze dagelijkse gebruiksspullen.
En klaarzetten voor de opnames.
Wendy komt toch vrij snel weer uit de tractor. Ze denkt af en toe dat ze nog jong is, en is zelf uit het open achterraam gesprongen. We hadden die niet dicht durven doen, omdat we bang waren dat het dan te warm zou worden daarbinnen.
Één van de producers is een groot deel van de dag in de weer met de laptop. Zij zorgt indien nodig voor een skype verbinding, en upload de gemaakte opnames.
Opnames maken in de wei, zodat de dieren nog beter kunnen figureren. Op al deze foto´s zijn die niet zo in beeld, maar bij de tv camera´s wel. Ik verwacht dat ze tijdens de uitzending uiteindelijk goed te zien zullen zijn.
Bij de werkzaamheden in de wei bleven niet alle schoenen schoon, en kon Bert nog wat onverwachte extra hand-en-span-diensten verrichten.
Tussenbesprekingen.
De tafel staat mooi gedekt klaar voor de BBQ, eerst voor de opnames, daarna mogen we daar allemaal aan deelnemen.

Maar ondertussen eerst nog wat opnames bij een stro-zitje achter bij de schuur.
En dan is het toch tijd geworden voor de laatste opnames, van de BBQ.
Zo op het eind van de dag is er nog tijd voor wat gein.
Wij zijn niet de enigen die moe beginnen te worden.
En dan is het einde nabij, van deze voor ons geweldige dag. Alles staat weer netjes ingepakt klaar om ingeladen te worden. ´s Avonds is alles keurig opgeruimd, alsof er niets bijzonders gebeurd is. Maar wij zijn een prachtige ervaring rijker, voelen ons vereerd dat onze mooie locatie het toneel mocht zijn voor deze opnames, en gaan de paarden beroemd worden op tv. Inmiddels is de rust op het erf volledig weergekeerd en hebben we ons normale leven hervat.