Wij wensen iedereen een gezond, paardig en liefdevol 2016.

Ondanks dat het geen kerst meer is, en ondanks dat het carbidschieten (in de verte) begonnen is, is het hier nog steeds heerlijk vredig.

Falco en Joy zijn aan het onderzoeken of Joy tot Falco z'n harem kan toetreden.

Frappant is, dat Shanti hier helemaal niets tegenin bracht. En toen Tyshock even later naar Falco kwam om te spelen, legde ze gelijk mopperend de oren in de nek. Een andere merrie vindt ze dus oké, maar een ruin duldt ze niet bij Falco.

Het was een vredige kerstochtend gister.



NB op verzoek heb ik nog de namen bij de foto's van woensdag gezet.

 Orion M

 Do

 Orion

 Ramiro

 Uzie

 Sanne

 Naffi

 Joy

 Tyshock

 Shanti

 Falco

 Candy

Ik heb altijd gedacht, dat het licht (daglichtlengte) de grootste factor was voor het wisselen van de zomer- en wintervacht. Daar begin ik dit jaar toch wel een beetje aan te twijfelen. Voor zover ik me kan herinneren, is het zo, dat de paarden in december, vóór de kortste dag, nog een spurt maken in het aanmaken van de wintervacht. Maar deze keer is daar geen sprake van. Er zijn zelfs een aantal, die alweer wat haren kwijtraken. Ook hiermee lijkt de natuur dus in de war. Nu maar hopen dat de vachten dik genoeg zijn, wanneer we toch nog winters weer krijgen.

Tyshock wil gewoon niet meer wit zijn. Elke keer als Charlotte hem geborsteld heeft, gaat hij weer rollen in het meest zwarte zand. Deze keer heeft hij echter duo penotti van zichzelf gemaakt. Hij is namelijk gaan rollen op de rand van, of net op de heuvel. Daarbij lag hij zo, dat hij heuvelopwaarts zou moeten omrollen. Dat ging natuurlijk niet. En hij is ook niet opgestaan, om vervolgens op de andere kant te gaan liggen rollen. Dus daardoor is hij nu de ene kant nog wit geborsteld, en de andere kant is hij weer zwart. Ook een leuke variatie.

Als 's avonds de paarden binnen staan, dan vult Bert vast de hooibakken voor de volgende dag. De aangebroken baal hooi ligt vlakbij Shanti haar deur, en zij stond er vandaag aandachtig naar te kijken hoe Bert de kruiwagen vol laadde met hooi. We vonden dat mooi om te zien, dat mooie koppie van Shanti. Totdat ze daar nog net zo stond, toen Bert terugkwam met een lege kruiwagen, om hem opnieuw vol te laden, en naar de volgende hooibak te gaan. Dat deed ons bedenken en zien, dat Shanti haar hooibak in de stal leeg was. Ach, sorry meisje, we gaan gelijk hooi voor je halen. Daar werd ze zo blij van, dat we zo'n schattige hinnik van haar kregen.
Toch is dat bijzonder, áls we eens een keer iets vergeten klaar te zetten bij één van de paarden, komt er nooit protest. Ze gaan dan alleen maar ons aankijken, en blijven volgen in alles wat we doen. Totdat we ineens tot de conclusie komen (oeps) dat we iets vergeten zijn. Als we het vergetene dan alsnog geven, krijgen we op dat moment wel vrijwel altijd een blije dankjewel-hinnik.

Het afrasteringskoord krijgt van ons een dikke 10+ bij de beoordeling over de veiligheid voor het paard. We zaten net te lunchen, toen we Tyshock plotseling in de wei zagen lopen. Even later, toen we buiten waren, zagen we dat Orion M er ook bij liep. We vroegen ons af hoe ze erin gekomen waren, en zagen al snel ergens kapot en in boogjes hangend koord. Op die plek is er dus iemand door en/of overheen gegaan. Bij nadere inspectie bleken er vele meters draad los te hangen, en maar liefst 4 palen kapot. Het lijkt dus niet een klein beetje grof gegaan te zijn, maar behoorlijk. Maar bij geen van de paarden is ook maar een schrammetje te zien. Terwijl, als we ander koord of draad hadden gehad, het waarschijnlijk zeer ernstige wonden had kunnen veroorzaken. Dat dit koord, wat wij hebben, dus niet snijdt, is meer dan waar gebleken. We hadden dat al eens vaker gedacht, maar zo kapot als de afrastering vandaag was, hebben we het nog niet eerder gehad. Absoluut top, dat het zonder verwondingen bij de paarden is.

Ik vergeet de laatste week hier steeds te schrijven. De dagen zijn ook zo kort! Maar de paarden genieten toch best alle dagen een aantal uren buiten van elkaar, en wij van hen. Ze staan vóór 9 uur buiten, en ongeveer 4 uur halen we ze terug naar binnen. En ook binnen genieten we allemaal, van de heerlijke rust. Het blijft een mooi gezicht om de paarden tevreden hun hooi te zien kauwen, terwijl ze allemaal hun hoofd buiten de deur boven de hooibak hebben.

Ik ben al een paar dagen aan het experimenteren met een paar camera's. Vóórdat ik wat van de resultaten zou publiceren, wilde ik eigenlijk iedereen mooi op de foto hebben, maar dat is me helaas met Joy nog steeds niet gelukt. Dan staat ze bijvoorbeeld even heel mooi te kijken, en dan knipt de camera net te traag. Daarom nu toch maar vast de eerste gelukte foto's, van soms vieze paarden. Maar ja, sommigen vinden het nu eenmaal lekker om in het vieze zand te rollen.

Vorige week schreef ik, dat de paarden gewoon graag naar buiten wilden, ondanks het zeer slechte weer. Vandaag was het eindelijk weer eens een hele dag droog, en merkten we dat de paarden dan toch uitbundiger en blijer zijn. Op zo'n droge dag gaan ze toch méér spelen en rennen. En tegen de tijd dat ze naar binnen gaan, komen ze nu overal vandaan, uit alle hoeken van het PaddockParadijs, omdat ze weten dat het tijd is. Terwijl ze op regenachtige dagen veel vroeger naar het hek komen, ons steeds te vertellen dat we op moeten schieten. Dan zijn ze ook minder bereid ieder hun beurt af te wachten. Het liefst gaan ze dan allemaal tegelijk. Maar Do heeft als oudste nog altijd het alleenrecht om zelf naar z'n stal te mogen lopen. De rest blijven we vanuit veiligheidsoverweging stuk voor stuk aan het halster naar binnen brengen. Daar gaan we geen concessie in doen, ook al worden we er zelf zo veel natter bij.

Normaalgesproken is Falco altijd bij z'n beide dames, Shanti en Candy. Maar af en toe moet Falco toch ook eens wat mannendingen doen. Even lekker kroelen doen merries toch veel minder dan ruinen, om maar te zwijgen over eens flink spelen. Tyshock is altijd wel in voor zulke mannenzaken, dus die stelt zich daar graag af en toe voor beschikbaar aan Falco. Zo waren Tyshock en Falco ook vandaag samen wat bezig, totdat Shanti tussen beide kwam. Die vond het ineens niet goed, dat haar grote vriend zich even met iemand anders bezig hield. En dat terwijl het niet eens met een andere merrie was. Vreemd hoor. Laat die jongens toch even lekker hun gang gaan. Falco komt heus straks weer bij je terug, dat weet je toch?