Jongens jullie wonen in een rusthuis nu! Ze zeiden dat ze dat wel wisten, maar Uzie moest even testen of het goed vooruit ging met z'n lichte blessure. Orion M (zo ik hem vanaf nu hier maar ga noemen, om de beide Orionnen uit elkaar te houden. Orion M is er het laatst bij gekomen, hij hoort bij Monique, en wordt ook bij 'Bewoners' voorgesteld als Orion M) wil z'n conditie nog wat opkrikken, omdat hij regelmatig het 552 m lange pad rond moet lopen. En Ramiro moet goed in beweging blijven van Jacquelie. Daarom hebben ze de boel maar eens flink op stelten gezet, want voor de anderen is dat ook goed. Een aantal ging dan ook lekker meedoen, en een aantal zocht een plek op dat ze niet mee hoefden doen. Zo konden ze heerlijk hun eigen feestje bouwen.

Gister stond er een pagina-groot artikel over ons in de Meppeler courant. Dinsdag was de journalist ons wezen interviewen, en woensdag is de fotograaf geweest. Ze hebben er een heel mooi artikel van gemaakt. Helaas hebben we het nog niet in een pdf-bestand gekregen, dus ik kan hem hier nog niet plaatsen. Dat volgt hopelijk binnenkort.

Gister heeft Falco bezoek gehad van de mensen bij wie hij als jong paard was. Voor Miranda het paard waar alles mee begon. Het is alweer 20 jaar geleden en er stonden 3 paarden te koop in de krant. Dat was bij een handelaar, die een paardje van 1,60 m voor Miranda in gedachten had. Maar zij zag Falco, en was gelijk verkocht. Wat een groot (1,80 m) stoer paard! Die wilde ze. Als 5-jarige was hij al Z. Ook het instructeurs-diploma allround heeft ze samen met deze 'topknol' behaald. Falco herkende Miranda nog en gaf haar een dikke snuffel-knuffel.

Er is er één jarig hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is Joy. Gefeliciteerd meisje, met je 24e verjaardag!

Een paar dagen niets geschreven, want we zijn zaterdag erg aan het tobben geweest met Nilam. En uiteindelijk besloten we om 16 uur dat het beter was hem naar de kliniek in Emmeloord te brengen. Maar gelukkig heb ik hem vanmiddag weer op mogen halen. Bij thuiskomst is hij enthousiast begroet door z'n vriend(inn)en.

Het is volop zomer, maar we zijn weer klaar voor de winter. De voorraad ruwvoer voor het komende jaar is vorige week gebracht en ligt achter de schuur. De zolder aan de ene kant ligt al 2 maanden vol met eigen hooi. En de zolder aan de andere kant is nu ook weer vol, met stro.

Zo kan Elian Naffi een fijne borstelbeurt geven.

Ze stonden met z'n 12-en dichtbij elkaar siësta te houden.

Sanne genoot ervan in haar eentje.

En Do en Orion hadden nog geen behoefte aan siësta.

Er valt al zoveel uren regen, dat wij het gevoel hebben, dat het niet meer droog wil worden. De paarden lijken zich er niet zoveel van aan te trekken. Op drie na, hebben ze dan ook allemaal een regendeken om, misschien dat dat helpt. Ze lijken het in ieder geval prettig te vinden, dat het iets koeler is, want de meest speelse paarden leefden zich vandaag lekker uit. Ze waren spectaculair aan het spelen, vooral bij en op de heuvel. Puur genieten, zowel voor die paarden als voor ons.

Het lijkt of Shanti een eigenschap van Falco overgenomen heeft. Gisteravond dachten we dat ze het alleen afgekeken had, maar vanmiddag bleek dat Falco het ineens helemaal kwijt is. Shanti wilde gisteravond langs een barricade van paarden. Ze koos notabene de alphamerrie (Joy) uit om tegenaan te beuken, om er langs te komen. Zo he, die heeft lef ineens! Falco gebruikt bij zoiets gewoon z'n formaat, maar Shanti moet het puur met lef doen. Vanmiddag moesten ze beide langs Jake en Joy om op de weide te gaan. Dat was dus niet eens een complete barricade, maar Falco durfde er niet langs, met geen mogelijkheid. We hebben na een poosje z'n halster maar gepakt, om hem te helpen, anders ging het niet lukken.

Misschien krijgen we er wel nog 3 musketiers bij?

Het zou wel leuk zijn, als dit ook zo'n trio wordt. Orion is best nogal eens bij Uzie en Ramiro, maar ook wel vaak elders, dus er is eigenlijk nog niets van te zeggen.

Sanne stond lekker een beetje te dutten, toen ze per ongeluk met haar snoet tegen het stroomdraad aankwam. Ze schrok daar vreselijk van en werd er heel boos op. Dat heeft wel ongeveer een kwartier geduurd, maar ze wist dat ze dat niet op dat draad kon afreageren. Daarom was arme Naffi de pineut, die kreeg het even flink te verduren.

Orion kopieert Uzie wel heel erg. Van Uzie schreef ik op 25 juli, dat hij nog niet samen bij iemand bij een hooibak durfde, en op 26 juli kon ik hier de foto zetten, dat hij met Falco en Candy samen bij dezelfde bak stond. Zo schreef ik gister over Orion, dat hij nog niet samen met iemand bij de hooibak durfde, en vanochtend:

En het is zelfs met dezelfde paarden!

De schaapskudde mocht vandaag weer een poosje grazen op de brink, en het is me deze keer wel gelukt foto's te maken van de langstrekkende kudde.

Er kwamen nog 6 paarden van achter aan gerend, om dit mee te maken, maar daar ging het een klein beetje mis. Het werd Ramiro even teveel, die sprong over/door het draad naar de binnenwei. Gelukkig dus geen echte uitbraak, maar toen hij in de gaten kreeg, dat hij daar in z'n eentje was, moesten wij onze rust goed bewaren, om hem daar weer weg te krijgen en bij z'n vrienden terug te brengen.
Toen de schapen terug kwamen stonden ze met z'n allen op de wei, dat maakte het allemaal wat ontspannener, en kon iedereen 'gezond' nieuwsgierig zijn.

Heel even waren de 3 nieuwe bewoners vanochtend bij elkaar.

Maar al snel gaat Orion z'n eigen gang. Hij durft nog niet helemaal met iemand samen bij een hooibak te staan, maar dat gaat vast binnenkort goed komen.

Orion had het wel gezien met Uzie en Ramiro samen, die gedroegen zich vandaag een beetje als een klef stel.

Zo heb je wel een hele andere introductie, als je op je nieuwe plek een oude bekende tegenkomt.

Gelukkig voelt Orion zich ook erg op z'n gemak bij de 3 musketiers.

Want bij het andere trio kom je er ook lastig tussen, dat is best een hecht trio.





Binnen korte tijd is de derde nieuwe bewoner gekomen. Welkom Ramiro! Net als elke nieuwe bewoner mag hij eerst even de benen strekken en bijkomen van de reis, op de wei.

Al snel beginnen daar de eerste kennismakingen onder en over de draad.

Dan volgt de nadere kennismaking op het pad. Daar moet elke nieuwe bewoner als eerste met Omar snuffelen, omdat hij de leider is.

Voor deze keer is daarna de beurt aan Uzie. En wat ik al verwachtte, ze herkennen elkaar.

Zij snuffelen heel uitgebreid. Zo mooi!

Het gaat zo rustig allemaal, dat ze zelfs de tijd hebben om Ramiro de hooibak uit te leggen.

Misschien is mede de oorzaak, dat Nilam net naar de waterbak gegaan was. Daardoor kon die niet beginnen met de eerste rondleiding en uitleg van het PaddockParadijs. Omdat we dat wel erg belangrijk vinden nemen wij Uzie en Ramiro maar mee.

Helaas neemt Uzie die taak niet echt over van Nilam, en de hele rondleiding doen wij ook maar niet zelf. Gelukkig komt Nilam een poosje later terug, en kan die alsnog z'n taak gaan uitvoeren.

Nog weer wat later zijn Uzie en Ramiro elkaar even kwijtgeraakt, en heeft Ramiro nader kennisgemaakt met Orion. Op een gegeven moment zien ze door de struiken heen hun maatjes lopen, over het pad verderop. Dat is op deze foto niet te zien, maar wel hoe ze daarnaar staan te kijken.

Het is werkelijk prachtig om te zien, dat zo'n introductie steeds rustiger verloopt. Orion en Uzie namen Ramiro samen onder hun hoede tegen de tijd dat ze naar binnen mochten. Want zij weten al dat dat gaat gebeuren gelijk nadat we het pad uitgemest hebben. Op naar z'n eerste nacht hier, hopelijk volgen er nog vele.

Ook Orion begint al aardig te integreren. Toch ontzettend fijn, dat dat zo rustig en harmonieus gaat. Voordat een paard echt gesetteld is, dat neemt over het algemeen wel een paar maanden in beslag. Maar dat gaat vast een stuk makkelijker, als die eerste indrukken zo goed zijn. Hij begint de rituelen goed te kennen, en heeft daar fijn houvast aan. Soms lijkt het of hij en Uzie vrienden gaan worden, maar ze zijn ook grote delen van de dag niet bij elkaar, dus misschien toch ook wel niet. Enerzijds vind ik het voor hen allebei wel fijn, als ze ieder hun eigen weg gaan zoeken. Zondag komt Ramiro hier namelijk wonen, en dat is een oude bekende voor Uzie. Ondanks dat ze elkaar een paar jaar niet gezien hebben, ben ik ervan overtuigd dat ze elkaar zullen herkennen. En als zij dan weer een vriendschap met elkaar aangaan, vind ik het voor Orion wel fijn als die al op zoek is naar iets/iemand anders.

Ik moest zo lachen om Uzie! Sanne gedraagt zich nog wel eens als een 'ouwe heks'. De meeste andere paarden lopen dan hard voor haar weg, maar Uzie pakt dat anders aan. Met een grote dosis droge humor doet hij hetzelfde naar haar, en hapt haar dan nog even plagerig in de billen, als ze wegloopt. De eerste keer dat dat gebeurde zag je Sanne volledig verbaasd kijken: wat overkomt me nu? In tweede instantie kan ze het blijkbaar zeer waarderen, en lijkt ze zelfs wat verliefd te worden op Uzie.

Hoewel horzels niet steken of bijten, vallen ze wel onder het rondvliegend gespuis wat de paarden lastig valt. Horzels leggen kleine gele eitjes in de vacht, die de paarden vervolgens op kunnen likken, zodat de eitjes in de darmen van het paard uit kunnen komen. De horzellarves gebruiken het paard als gastheer om zich te ontwikkelen.
De horzels zijn er in augustus, en inderdaad zag ik op 1 augustus de eerste. Die was echter nog niet zo heel actief, waardoor de paarden er nog niet zoveel last van hadden. Maar vandaag was er een stel, waar de paarden helemaal gek van werden. Want ondanks dat ze dus niet steken of bijten, zijn ze op de een of andere manier in staat om de paarden tot wanhoop te drijven, en ze ontzettend aan het rennen krijgen. Vanmiddag stonden een paar mensen te genieten van die rennende paarden, maar ik heb ze maar uitgelegd, dat het vandaag niet van blijheid was. Gelukkig is het dat heel vaak wel, de dagen dat het door de horzels komt, zijn over het algemeen op één hand te tellen.

Nadat het een flink deel van de dag geregend had, werd het kort voordat we de avondronde moesten gaan doen droog, en brak zelfs de zon nog door. We hebben sowieso geen hekel aan uitmesten, maar tijdens deze avondronde was dat ronduit genieten. Her en der stonden kleine groepjes paarden te dutten in de zakkende avondzon. Als je daar dan tussen aan het werk mag, dan ben je toch een rijk mens.

Goedemorgen, deze zonnige zondagmorgen.

Aan het begin van Orion z'n 2e dag bij 't Was 't Weerd gaat de nadere kennismaking gelijk verder. En die van Uzie gaat nog weer een klein beetje opnieuw.

Vanmiddag met z'n achten op de wei is het weer helemaal rustig.