We waren een beetje onhandig aan het doen, toen we Do, Roots en Chico naar de weide brachten. Poortjes open, poortjes dicht, dat liep allemaal niet zo soepeltjes dan anders. Daarom lieten we Do maar even los, en gooiden daarbij het touw over zijn nek. Maar ook dat ging niet helemaal zoals het zou horen te gaan, waardoor het uiteinde van het touw alsnog behoorlijk laag bij de grond kwam te hangen, en Do er makkelijk op zou kunnen gaan staan. Enfin, Do is altijd zo braaf, dus die pakken we zo nog wel even weer, om zijn halster en touw te pakken, zodat hij daar dan geen last meer van heeft. Dachten we.... Maar die ouwe Do zit nog zo vol humor, dat hij zich deze keer steeds net niet liet vangen. En ik er maar achteraan lopen, op de vroege ochtend, en Bert maar gniffelen van een afstandje.

Deze week hebben we een zeer drukke week gehad, maar het was voor een ´goed doel´. Er zijn namelijk dinsdag televisieopnames gemaakt hier op het erf. Een prachtige once in a lifetime ervaring, om nooit meer te vergeten. Wij mogen zelf geen namen noemen, of waar het programma over zal gaan, maar onder het hoofdstukje ´Media´ staat de link naar een publicatie van het Dagblad van het Noorden. Het erf is die dag volledig overgenomen geweest door het productiebedrijf die het programma maakte, maar ze zijn daar in vol respect mee omgegaan. Zij bedanken ons, voor onze gastvrijheid, en wij bedanken hen, voor de manier hoe ze daarmee zijn omgegaan. Verder hebben ze ons gevraagd, naast het geen namen noemen, om geen foto´s te plaatsen waarop deelnemers aan het programma staan. Die vraag respecteren wij ook. De mensen die op onderstaande foto´s te zien zijn, zijn dus allemaal mensen van achter de schermen.
Voor ons begon alles maandag al, omdat er voor het programma om wat meer dieren als alleen paarden gevraagd was. Daarom zijn door een boer hier uit de buurt, maandagochtend een aantal koeien en schapen gebracht. Zo konden alle dieren vast aan elkaar wennen, en zich wat settelen, zodat ze dinsdag tijdens de opnamedag rustig op hun gemak zouden zijn.

Do en Chico komen gelijk aanrennen als de schapen net gebracht zijn. Dat moeten ze van iets dichterbij bekijken.

Als de koeien ook gebracht zijn, gaan de koeien en schapen met elkaar hun tijdelijke wei verkennen.

De paarden steunen elkaar, bij deze nieuwe ervaring.

Candy kon het prima in haar eentje aan, die was achtergebleven tussen de hekken, om het rustig vanaf die plek te observeren.

Haar vrienden willen haar er toch graag bij hebben, dus hebben ze haar maar even opgehaald.

Het wordt al wat relaxter.

De koeien en paarden komen al dichter bij elkaar.

Al snel gaan de koeien liggen herkauwen, en staan alle paarden vlakbij te chillen.

De schapen blijven wat meer op zichzelf op de achtergrond.

Maandagmiddag zijn de eerste spullen voor de catering gebracht.

En maandagavond heb ik nog een paar kippen opgehaald. Die zijn uiteindelijk niet bij de opnames aanwezig geweest. Het productiebedrijf wilde ze in eerste instantie er graag los tussen laten scharrelen, maar wij dachten dat we dan te druk zouden raken met kippen vangen (als ze zich al zouden laten vangen). Daarom hebben die de hele dag in Candy haar stalletje vertoeft.

Dinsdagochtend komen een aantal busjes/kleine vrachtauto´s met alle technische apparatuur.

Wordt de set klaargemaakt.

En zijn de regiebesprekingen.

Dan arriveert ook de visagiste met al haar benodigde materialen.

En wordt de apparatuur verder uitgepakt.

Een aantal dingen kunnen gelijk klaargezet worden. Het is schitterend weer, dus dat gaat niet natregenen.

Hier worden opnames gemaakt van hondje Wendy, die naast mij is, buiten het beeld van mijn camera. Misschien krijgt zij ook nog wel een figurantenrol, als straks alles gemonteerd is.

Op diverse plekken liggen allerlei verpakkingen en hulpmiddelen.

En worden camera´s in gereedheid gebracht, of opnames gemaakt ter opluistering van het programma.

Ook drone opnames worden gemaakt.

Wendy is op een gegeven moment zo moe, dat Bert haar een poosje in de tractor brengt om wat uit te rusten. Eerst zegt ze nog even dat ze niet moe is, maar al snel zakt dat koppie weg achter het stuur, en ligt ze een poosje te slapen op de stoel.

Nog meer opslag, gewoon tussen al onze dagelijkse gebruiksspullen.

En klaarzetten voor de opnames.

Wendy komt toch vrij snel weer uit de tractor. Ze denkt af en toe dat ze nog jong is, en is zelf uit het open achterraam gesprongen. We hadden die niet dicht durven doen, omdat we bang waren dat het dan te warm zou worden daarbinnen.

Één van de producers is een groot deel van de dag in de weer met de laptop. Zij zorgt indien nodig voor een skype verbinding, en upload de gemaakte opnames.

Opnames maken in de wei, zodat de dieren nog beter kunnen figureren. Op al deze foto´s zijn die niet zo in beeld, maar bij de tv camera´s wel. Ik verwacht dat ze tijdens de uitzending uiteindelijk goed te zien zullen zijn.

Bij de werkzaamheden in de wei bleven niet alle schoenen schoon, en kon Bert nog wat onverwachte extra hand-en-span-diensten verrichten.

Tussenbesprekingen.

De tafel staat mooi gedekt klaar voor de BBQ, eerst voor de opnames, daarna mogen we daar allemaal aan deelnemen.

Maar ondertussen eerst nog wat opnames bij een stro-zitje achter bij de schuur.

En dan is het toch tijd geworden voor de laatste opnames, van de BBQ.

Zo op het eind van de dag is er nog tijd voor wat gein.

Wij zijn niet de enigen die moe beginnen te worden.

En dan is het einde nabij, van deze voor ons geweldige dag. Alles staat weer netjes ingepakt klaar om ingeladen te worden. ´s Avonds is alles keurig opgeruimd, alsof er niets bijzonders gebeurd is. Maar wij zijn een prachtige ervaring rijker, voelen ons vereerd dat onze mooie locatie het toneel mocht zijn voor deze opnames, en gaan de paarden beroemd worden op tv. Inmiddels is de rust op het erf volledig weergekeerd en hebben we ons normale leven hervat.

Het is prachtig nazomers weer. De paarden zijn blij, dat het niet zo heet meer is. Ik durf het nog niet helemaal aan, om de vliegendekens naar de wasserij te brengen, maar op dit moment hoeven die niet om. Waarschijnlijk geeft dat ze een gevoel van vrijheid. Plus dat ze veel actiever zijn, nu het een stuk koeler is. Die dingen samen maakt, dat ze af en toe even lekker los gaan. Zelfs als we binnen zijn, kunnen we daar nog van mee genieten. Als Orion M, Ramiro, Xavi en Lucas met z'n vieren in volle galop, plat door de bocht, langs komen, dan kunnen we dat binnen wel horen. Heerlijk! Ook de oudere heren lieten zich vandaag even gaan. (de dames zijn altijd wat rustiger) Die lieten we vanaf de grote wei aan de zijkant, op het pad komen, om ze naar binnen te halen. We doen ze dan normaal gesproken het halster om, zodra ze op het pad zijn. Vandaag kregen we daar echter niet de gelegenheid voor. Do en Chico volgden het goede voorbeeld en gingen ook in volle galop rond. Wat toch een genot, om hiervan te mogen genieten!

Het is toch ook zo´n lekker stel bij elkaar, die paarden. Als ik de voerzakken weer van ze heb aangenomen, staan Ramiro en Lucas recht tegenover elkaar, met hun snoeten aan elkaar te snuffelen: had jij ook zulke lekker brokjes? Candy staat ook ter hoogte van hun snoeten, maar er dan haaks op. Zij wil er graag langs, maar die jongens nemen rustig de tijd voor hun gesnuffel, waardoor Candy besluit dat ze maar beter onder die snoeten door kan lopen. Ze gaat naar de hooibakken achter de paddock, en niemand gaat met haar mee. Orion M en Xavi staan inmiddels bij de hooibak achter de schuur, die gevuld is in de tijd dat zij hun brokjes stonden te eten. Na minstens 5 minuten hebben die jongens pas in de gaten, dat Candy niet meer bij ze is. Dan gaat Ramiro in een drafje toch maar naar haar toe, gevolgd door Lucas, Orion M en Xavi. Het is net een dravende trein. Ze hinniken op het moment dat ze haar weer zagen, om de hoek. Maar Candy eet in alle rust lekker door. Nog weer een tijdje later komen ze allemaal achter elkaar langs stappen. Weer als een treintje, en met Candy voorop. Het zal ze geen tweede keer overkomen, zo vlak na elkaar, dat ze Candy kwijt raken. Het blijft een mooi gezicht, kleine Candy met die grote jongens achter zich aan.

Het wordt steeds drukker ´s ochtends op de oostkant van het dak van de schuur. De zwaluwen beginnen zich te verzamelen, voor hun vertrek naar Afrika. Het zal niet zo lang meer duren, voordat we weer afscheid van ze moeten gaan nemen. We zullen dat vrolijke gekwetter weer een seizoen lang moeten missen, en hopelijk mogen we ze komend voorjaar weer begroeten. Alvast een goede vlucht gewenst, op jullie enorme reis van duizenden kilometers, en een behouden aankomst. Tot over een paar maanden zwaluwtjes!