Het is toch ook zo´n lekker stel bij elkaar, die paarden. Als ik de voerzakken weer van ze heb aangenomen, staan Ramiro en Lucas recht tegenover elkaar, met hun snoeten aan elkaar te snuffelen: had jij ook zulke lekker brokjes? Candy staat ook ter hoogte van hun snoeten, maar er dan haaks op. Zij wil er graag langs, maar die jongens nemen rustig de tijd voor hun gesnuffel, waardoor Candy besluit dat ze maar beter onder die snoeten door kan lopen. Ze gaat naar de hooibakken achter de paddock, en niemand gaat met haar mee. Orion M en Xavi staan inmiddels bij de hooibak achter de schuur, die gevuld is in de tijd dat zij hun brokjes stonden te eten. Na minstens 5 minuten hebben die jongens pas in de gaten, dat Candy niet meer bij ze is. Dan gaat Ramiro in een drafje toch maar naar haar toe, gevolgd door Lucas, Orion M en Xavi. Het is net een dravende trein. Ze hinniken op het moment dat ze haar weer zagen, om de hoek. Maar Candy eet in alle rust lekker door. Nog weer een tijdje later komen ze allemaal achter elkaar langs stappen. Weer als een treintje, en met Candy voorop. Het zal ze geen tweede keer overkomen, zo vlak na elkaar, dat ze Candy kwijt raken. Het blijft een mooi gezicht, kleine Candy met die grote jongens achter zich aan.