Vandaag heb ik een paar mooie foto's gemaakt. De laatste van dit jaar.

Filon

Sanne

Naffi en Nilam

Omar en Tyshock

Joy

Do

Dean

Jake

Grandeur en Shanti

Enteny

Hieperdepiep hoera! Filon is vandaag 27 jaar geworden. Gefeliciteerd jongen!

Namens alle bewoners van 't Was 't Weerd wensen we u allen een fijne kerst!

Ondanks dat het weekend is, en vakantie voor de timmermannen, hebben we de paarden toch al buiten voordat het licht wordt. We hebben de smaak te pakken, en zitten lekker in dat ritme. Bovendien is er niemand die last heeft van een ochtendhumeur, dus er komt geen enkele klacht van. En we zijn gewoon ontzettend blij, dat het dak op de schuur zit, dat dat gelukt is vóór de vakantie.

Do, Naffi en Jake houden goed in de gaten of de bouw van de schuur correct verloopt (helaas heb ik van Jake geen foto daarvan)

Vandaag kon deze inspectie tijdelijk niet plaatsvinden, wegens ernstige overlast met verkeersafsluitingen

De dakpannen moesten naar boven, en Bert heeft er ook een aantal gebracht. Hij was zo wijs het fototoestel ook mee te nemen, zodat hij deze prachtige plaatjes kon maken.

 

De paarden ondervonden vandaag af en toe een beetje hinder van de bouw van de nieuwe schuur. De planken die de binnenkant van het dak gaan vormen, zijn op de achterkant aangebracht. Daarvoor moesten er steeds planken naar boven toe, die soms korte tijd schuin tegen het dak stonden te wachten. Gelukkig vonden de paarden het niet echt heel erg, ze hebben er tenminste niet over gemopperd.

Verder heeft Grandeur vandaag bezoek gehad van Karin. Hij vond het fijn haar weer te zien.

En was Karin blij Grandeur weer te zien.

Sinds gister zijn de timmermannen hier weer aan het werk, om de schuur eindelijk af te maken. Die zijn er ongeveer half 8, en het is het fijnste als we dan klaar zijn met de paarden. Daarom staan ze nu al buiten vóór de ochtendgloren. De meesten vinden dat een beetje vreemd, lopen wat te snuiven en met grote ogen om zich heen te kijken. En dat terwijl Sanne het geen enkel probleem vind, en die als eerste naar buiten gaat. Je zou denken dat de rest dan zo volgt, maar ze kijken blijkbaar niet helemaal goed naar Sanne haar voorbeeld. Het maakt Sanne niets uit, dat ze haar ontbijt drie kwartier eerder krijgt. En voor haar volgt daarna gewoon een vast ritueel. Eten op, deken wisselen, en naar buiten. Dat het dan nog helemaal donker is, in plaats van dat de zon al bijna op komt, dat maakt voor haar geen verschil. Haar vaste ritueel is veel belangrijker.

Naffi en Enteny kleuren niet echt bij elkaar. Maar dat laten we geen reden zijn ze te verbieden samen uit één bak te eten.

Heerlijk om zo te ontstressen tijdens het uitmesten.

Wat een prachtige ochtend!

De paarden stonden heerlijk vlot binnen vandaag. Ze hadden het buiten wel gezien, met het buiige en winderige weer, en wilden graag naar binnen. Ze kwamen allemaal al naar de uitgang van het pad. Maar omdat het net op dat moment even droog was, kon iedereen het geduld opbrengen, om netjes op de beurt te wachten. Daardoor ging het allemaal geweldig gedisciplineerd, super! Vervolgens alle natte dekens af, en op de dekendroger. Deuren dicht en genieten maar, van al die paardenhoofden buiten de staldeur tevreden uit de hooibak te knabbelen.

We waren bezig de paarden binnen te zetten. Ongeveer de helft was al binnen. Grandeur, Enteny en Shanti stonden bij de uitgang op hun beurt te wachten. Do, Tyshock en Naffi stonden nog aan de andere kant tussen de hooi-voerplek en de heuvel. Deze 3 jongens wilden gaan bepalen wie het snelst bij de uitgang kon zijn, en wel via de langste weg. Dus toen wij bezig waren het andere trio hun halsters om te doen, stoven zij in volle galop over het lange rechte stuk achteraan. We waren net pas bezig het trio van het pad te halen, toen ze met z'n 3-en tegelijk aan kwamen stuiven. Geen winnaar dus, dachten wij nog. Dan nog maar een rondje de andere kant op, dachten zij. Linksomkeert, of rechtsomkeert, dat maakt niet uit, en het gas er maar weer op. We hoorden ze wel denderen, terwijl we Grandeur, Enteny en Shanti rustig in hun stal zetten. En voordat wij weer buiten waren om hen ook op te halen, waren ze alweer rond. Dat was wel een hele snelle rondetijd. Tyshock en Do voorop, en Naffi deze keer een heel klein stukje erachter. Maar Tyshock was inmiddels enigszins bezweet. Terwijl Do na enig uithijgen weer helemaal de oude was. Dus onze hoogbejaarde oudste heeft de beste conditie!

Het was zo heerlijk en mooi vanochtend buiten! Het vroor licht, en de zon scheen. Daarom had ik gelijk tijdens het buiten zetten de camera bij de hand.

Daarna zijn we begonnen aan de dagelijkse uitmestbeurt van de stallen. Het was ongeveer 2 uren later, toen ik een volle kruiwagen wilde gaan legen, en ik opnieuw een leuk tafereel zag om te fotograferen. Kruiwagen dus snel weggezet, camera weer gepakt, om de groep opnieuw in te gaan. Zag ik tot m'n grote schrik, dat we na de vroege fotosessie, helemaal vergeten waren de ingang naar het pad te sluiten. Gelukkig niemand die het verder gezien heeft. Of niemand die er belang bij had om z'n vrienden op het pad te verlaten, om eens rond te gaan scharrelen op het erf. In ieder geval vind ik het geweldig dat ze allemaal gewoon op het pad zijn gebleven.
En dan nu natuurlijk de foto's die ik zo midden op de ochtend nog gemaakt heb. Do en Enteny hebben elkaar gevonden om te spelen, dat gaan ze steeds meer doen samen.

Even later worden ze gestoord door hun andere vrienden, en gaan ze met elkaar aan de wandel.

'Onze' jongste ruiter Elian, de nieuwe Edward Gal in de dop.

Sanne is goed geconcentreerd op, en erg lief voor haar ruitertje.

Jolande is bij Shanti op bezoek geweest, en heeft haar een heerlijk uitgebreide poetsbeurt gegeven.

Grandeur houdt het allemaal nauwlettend in de gaten, hoe hij Shanti voor de zoveelste keer sinds gister moest delen. Shanti is hengstig sinds afgelopen weekend. Joy die eerste dagen ook, doordat merries in dezelfde kudde hun hengstigheid nogal eens op elkaar afstemmen. Daardoor had Grandeur toen het alleenrecht op Shanti opgeëist. Maar nu Joy niet meer hengstig is, zijn er méér ruinen die belangstelling hebben voor Shanti.

We hadden verwacht, dat  het dekenseizoen nu wel definitief begonnen zou zijn. Maandag hebben we alle regendekens van de zolder gehaald, om ze om te doen. Het kostte daarom flink meer tijd voordat de paarden buiten stonden, maar ik denk dat ze dat ook niet erg vonden met al die regen. Vandaag kon het grootste deel van de paarden echter nog weer bloot naar buiten. Het was een heerlijke dag. Alleen 'zieke' Dean en hoogbejaarde Do en Sanne hebben vandaag hun deken om gehad. Hoewel het hoogbejaard zijn eigenlijk niet dé reden is, want ook Filon is inmiddels hoogbejaard. We kijken meer per individu, naar hoeveel iemand beweegt overdag, of diegene voldoende gelegenheid krijgt tot eten van hooi overdag, en of iemand nog makkelijk op gewicht te houden is.

Er wordt onstuimig weer voorspelt, en de paarden hadden de storm al in hun hoofd geloof ik. Tijdens het binnenhalen maakten ze er een potje van met elkaar. Ze konden niet de rust opbrengen om hun beurt af te wachten, en op een normale manier mee naar binnen te gaan. De rust die de paarden niet op konden brengen, moesten wij daarom extra goed bewaren, terwijl we ondertussen razendsnel moesten handelen. Maar dat is ons gelukt, en iedereen staat weer veilig (en nu wel weer rustig gelukkig) binnen.

Zo, de eerste herfststorm hebben we achter de rug. En wat voor één! Flink heftig, maar gelukkig hebben we geen schade. Het begon zondag al méér te waaien, en daar vooraan voelden de paarden het al aankomen. Vooral Omar stond te stuiteren in z'n stal voordat hij naar buiten kon. In z'n enthousiasme gleed hij bijna uit toen hij de stal uitrende (hij kon het geduld niet opbrengen dat rustig te doen). En eenmaal op het pad en vrij (halster af) stuiterde, bokte en rende hij dusdanig in de rondte, dat de rest vrolijk mee ging doen. Heerlijk begin van de ochtend, zo'n schouwspel!
Maandag hebben we vóór de ergste storm nog een paar mooie foto's gemaakt. De beide nieuwkomers, Shanti en Enteny, beginnen al helemaal te wennen.

Naffi en Jake waren erg blij, dat de dekens opnieuw af konden.

Niet zo lang na deze foto brak de storm echt los, en zaten we heel snel zonder water. Er bleek ergens in het dorp een breuk in een hoofdleiding te zijn gekomen, bij het omvallen van een boom. Zo lang de paarden nog buiten waren, hadden ze de grote bak nog met 600 liter water. Maar binnen was het een stuk vervelender, want de automatische drinkbakjes deden het niet. We zijn rond gegaan met emmers water uit de regenton. Ondanks dat bleven ze toch steeds proberen 'gewoon' te drinken. Gelukkig lukte dat rond 22 uur weer, en konden we rustig naar bed gaan.

Vorige week ben ik een keer met Tessie mee gegaan te wandelen, met Sanne, en Elian in de kinderwagen. Dat was niet helemaal een succes, wegens de vele eikeltjes en beukenootjes op het pad. Daarom wilde Tessie vandaag proberen Elian in een draagzak mee te nemen op een korte wandeling met Sanne. Dat beviel veel beter, is voor herhaling vatbaar.

Het was me de ochtend wel zeg. Terwijl de paarden nog bezig waren met hun ontbijt, en ik het gangpad aan het vegen, zag ik dat Sanne haar eten niet lekker viel. Daarom hebben we haar vóór het naar buiten gaan eerst maar een dosis Colosan gegeven. Dan moeten we haar alsnog goed in de gaten houden, of dat z'n werk wel doet. Maar omdat ik met poezen Sarah en Ruben naar de dierenarts moest, en die er weer tussenuit piepten, hadden we het daar ook druk mee. Toen we die beiden weer gevonden hadden, en in een vervoersmandje gedaan, zagen we Sanne nergens meer. Lag ze op het pad, vlakbij de zandbak. Terwijl ik wegreed met de poezen heb ik de praktijk maar gebeld, dat de dierenarts maar naar ons toe moest komen. De assistente meldde dat die (voor de paarden, is een andere als voor de kleine huisdieren, maar wel in dezelfde praktijk) dan ook wel naar de poezen kon kijken. Maar als ik met de poezen daar was, dan zou ik gelijk een nieuw doosje tabletten voor Joy meenemen, dus of ze dat dan ook mee kon geven aan de dierenarts. Check. En deze week moeten Filon, Grandeur en Tyshock hun jaarlijkse vaccinatie hebben, kan dat dan ook gelijk? Oke! Het is toch erg fijn, dat je op zo'n hectisch moment alles nog even op een rijtje kunt zetten. Sanne is goed opgeknapt van een injectie darmontspanner, en alles is weer klaar en geregeld. Pffff.

Om zo lang en optimaal mogelijk van deze warme dag te genieten, hebben we de paarden zo laat mogelijk naar binnen gehaald. Shanti en Enteny stonden nog aan de andere kant bij de hooibakken, terwijl die beide eigenlijk altijd al bij de uitgang staan te wachten. Hemelsbreed waren ze nu dus ook dichtbij, maar om er te komen moesten ze even omlopen. Ze bekeken eerst eens rustig hoe de eerste 8 paarden naar binnen gingen. Maar op het moment dat we nummer 9 en 10 op wilden gaan halen, kwamen ze in volle galop, plat door de bocht, hijgend naar ons toe: zijn we nog op tijd? Heel knap, dat ze al in de gaten hadden, welke omweg ze moesten nemen, om er te komen. Dat hebben wij ze niet vaak voor gedaan.
Vervolgens konden we in de schemering het pad uitmesten, terwijl we nog in t-shirt liepen.

We mochten met elkaar nog weer genieten van een heerlijke nazomerdag.

Voor Naffi en Jake heeft dat wel het nadeel, dat ze de eczeemdeken weer om moeten.

Maar zelfs Dean geniet van het lekker weer, ondanks dat we hem opnieuw hebben moeten beperken tot alleen de paddock. Zijn humeur lijdt er niet onder, en dat vind ik ontzettend knap. We hebben hem nu een speelding gegeven in de paddock, in een poging zijn humeur op dit peil te houden.

En ook de aandacht die hij even krijgt, op het moment dat ik bij hem in de paddock ben om wat foto's te maken, vind hij erg fijn.

Toen ik Do vanmiddag terugbracht in de groep, nadat hij zijn middagmaaltijd gegeten had, werd hij begroet door Tyshock met een enorme hinnik. Do gaf hem een blije hinnik terug. Het was alsof ze elkaar terug gevonden hadden, nadat ze elkaar reeds lang geleden uit het oog verloren hadden. Ze liepen naar elkaar toe, en waren ontzettend blij elkaar weer te zien, na 10 minuten.

Stalgewoontes

Bepaalde gewoontes, die een paard op stal heeft, pakken ze zo weer op, ook al zijn ze bijna een half jaar niet op stal geweest. Joy bijvoorbeeld, sopt erg graag haar hooi in de drinkbak. Buiten moet ze daar te ver voor lopen, daar lukt dat haar niet. Omar vindt het hier in Dwingeloo in de stal toch ook nog te ver bij elkaar vandaan. (Het hooi in de bak voor aan de deur, en de drinkbak achterin.) Want eerder, op een andere stal, hield Omar er ook wel van om zijn hooi te soppen. Maar dan had hij het hooi en z'n water echt naast elkaar. Joy trekt zich er echter niets van aan, dat ze een paar meter met haar hooi lopen moet. Die vind deze afstand helemaal oké, en is gelijk weer gaan soppen nu ze 's nachts weer binnen is. Met het uitmesten kunnen we haar helemaal sporen, door kleine plukjes hooi die er tussenuit zijn gevallen, en nog een beetje nat hooi wat onder de drinkbak is gekomen.

Er was zo'n herfstige wind, dat Tessie de eczeemdeken van Naffi af durfde te doen. Gelijk ging hij uitgebreid groomen met Filon. Ze vonden het maar storend dat daar zo nodig een foto van gemaakt moest worden, maar vooruit dan maar.....

Ik heb me door Tessie aan laten steken, en Jake z'n halsdeken ook afgedaan. Hij had de manen eronder nog helemaal in de vlechten, die heb er nu maar uitgehaald. Als de halsdeken komende week toch nog weer om moet, dan kan die ook nog wel een paar dagen over de losse manen heen. Bij het uitborstelen kwamen er nogal wat losse haren uit.

Maar Jake heeft zo'n enorme bos, dat er nog voldoende overblijft.