De integratie van Chico verloopt met horten en stoten. Niet omdat hij het niet zo goed doet, integendeel zelfs. Maar omdat hij door omstandigheden tussendoor nog weer een weekje op de weide is geweest bij Do en Shanti. Eenmaal terug op het pad begeeft Chico zich helemaal tussen de groep. Bert zag hem vanochtend samen met Naffi bij een bak staan eten. Maar toen ik de camera gehaald had, om dat op de foto te zetten, stond hij daar samen met Candy.

Naffi stond met Nilam bij de bak ernaast.

Verder speelt hij nogal eens met Nilam, zo ook vanochtend weer.

En stond hij een poosje later te chillen samen met Xavi.

Er lagen nog 50 balen hooi voor ons in de opslag bij de fouragehandel, die hebben we vanochtend geleverd gekregen. De vrachtwagen zou er om half 9 zijn, dus wilde we de paarden voor die tijd buiten hebben, en er zelf helemaal klaar voor zijn. We hebben het hele ochtendritueel daarom een uurtje eerder gedaan dan anders. De paarden vonden dat prima, totdat we ze buiten gingen zetten. Toen vonden ze ons toch wel een beetje raar. De zon was nog niet eens op, het gloorde nog niet eens aan de horizon. We moesten ze overtuigen, dat we het echt zeker wisten, dat ze al naar buiten gingen, dus liepen ze toch maar met ons mee. Af en toe nog wat snuiven en hinniken, maar vooruit dan maar.

Roots is een hele rustige, lieve en vriendelijke dame, die niet zo snel ergens iets van zegt. Maar vanochtend had ze een leuke uitspatting! We brachten haar als eerste naar buiten, samen met Omara en Lucas. Zij staan nog in het afgezette stukje achter de paddock, waar we ze via de paddock naartoe brengen. Vanochtend deed ik Roots haar halster al af terwijl ze nog met haar achtervoeten in de paddock stond. Ze hoefde dus niet zover te keren, om weer terug de paddock in te gaan. Heel even wilde ik haar grijpen, om dat tegen te houden, maar ze liet snel merken dat ze wilde gaan rollen. En ach, dat mag natuurlijk best even, dus gaf ik haar daar de tijd en ruimte voor. Toen ze daarvan overeind kwam, kwamen er een paar blije vreugde-bokken, zoals we haar nog nooit hebben zien doen. Zo mooi! Vervolgens bleef ze keurig stilstaan, om zich naar haar vriend en vriendin te laten brengen.

Het is maar goed dat Candy niet zo snel in paniek raakt. Ze stond als enige achter het afgezette stukje van Lucas, Roots en Omara, toen we iedereen binnen gingen halen. We gingen eerst Tzigana en Teun uit de paddock halen. Daarna Lucas, Roots en Omara. Orion M., Ramiro en Xavi stonden nog aan de andere kant van dat afgezette stukje. Ik had eigenlijk verwacht, dat die wel in de buurt van Candy zouden blijven, maar die kwamen op dat moment toch zelf naar de in/uitgang. Die hoefde daar maar een klein stukje voor te lopen. Candy stond echter dusdanig, dat ze het hele pad rond zou moeten lopen, om daar naartoe te gaan. Maar ze bleef rustig op ons wachten, totdat we het draadje voor haar open kwamen doen, zodat ze ook binnendoor kon komen.
Afgelopen week stond ook Nilam daar een keer in z'n eentje, maar die ging wel rond, in de hoogste versnelling. Nilam z'n benen zijn echter nog een heel stuk jonger dan die van Candy, dus die kon dat wel hebben.

Het was een uitgelezen dag om er met de camera op uit te trekken. En al zeg ik het zelf, het is me weer gelukt om wat mooie en bijzondere plaatjes te maken. Ik ben er wel content mee.

Hier valt Chico net links buiten beeld. Als ik hem erbij op wilde krijgen werd de mooie creatie van deze foto teniet gedaan. Daarom heb ik gelijk hierna nog een foto gemaakt waar Chico wel bij op staat, om te laten zien, hoe hij al geïntegreerd is.

En dan een foto van Tzigana en Teun, om te laten zien, dat die ook lekker bezig zijn met de integratie, terwijl ze nog in de paddock staan. Zij hadden aan de andere kant van de paddock in de zon kunnen gaan staan, maar ze kozen ervoor om zo dicht mogelijk bij de rest te zijn.

Naffi krijgt tegen de zon in gezien, prachtig lichtgevende manen, en dan stond hij nu ook nog eens in het verlengde van lichtgevende siergrasaren.

Tot slot een foto waar geen van de paarden opstaat, maar van stalpoesje Cheetah in volle actie. Te mooi om niet te delen.

Welkom thuis Lucas!

Lucas is opgenomen geweest in de kliniek, maar ik heb hem gistermiddag weer op mogen halen. Eigenlijk moet hij nu nog 2-3 weken stalrust hebben, maar daar was hij het absoluut niet mee eens. Hij wilde zo graag weer, net als de rest, gewoon lekker naar buiten. Zelfs met z'n vriendinnen er nog naast, was hij erg onrustig. Hij was zo blij dat hij weer thuis was, en wilde erg graag z'n oude dagelijkse ritme terug. Ik heb daarom de kliniek maar even gebeld voor overleg, want zijn rust is erg belangrijk. We hebben nu voor Lucas en z'n dames met z'n drieën de verharding achter de paddock afgezet. Zo hebben ze structureel gezelschap van elkaar, en van Teun en Tzigana in de paddock. En regelmatig komen aan één van beide kanten nog andere kuddeleden eens even buurten. De andere kuddeleden kunnen dus tijdelijk niet helemaal rond lopen, maar dat is vele malen minder ernstig en prima hanteerbaar. Hopelijk is dit een oplossing voor de tijd die Lucas het nog rustig aan moet doen.

Chico lijkt het erg leuk te vinden in de groep. Vanochtend stond hij al samen met Naffi uit dezelfde hooibak te eten. En vanmiddag waren die beide heel even samen aan het spelen. Dat heb ik niet op de foto, maar ik heb wel op de foto dat Chico samen met Ramiro aan het spelen is. Zo heeft hij al met verschillende ruinen samen gespeeld.

Dit heb ik er toevallig op gekregen, omdat ik de camera gepakt had om de gezelligheid op de foto te zetten. Want ondanks het ontzettend slechte weer, maken de paarden er het beste van met elkaar. Teun en Tzigana zijn nog in de paddock. Do en Shanti staan daar vlakbij samen op de wei. En verder bijna iedereen op het pad daarbij.

Alleen Roots en Omara laten zien wat ik bedoel met mijn uitspraak: 'ze kunnen elkaar altijd opzoeken, als ze dat willen, maar ze kunnen elkaar ook uit de weg gaan, of gewoon een rustig plekje opzoeken.'

Gisteren was het volop sneeuwpret. Vooral Xavi en Chico hebben er een feest van gemaakt, door lekker te gaan dollen en rennen. Vandaag was er ook nog volop sneeuw, maar de pret was er helemaal af. Het was een natte witte blubberboel, en daar zijn de paarden ook helemaal niet dol op. Ze vinden het vele malen leuker, als dat witte spul heerlijk droog onder hun voeten knispert.

Het eten van Do en Shanti is verstopt onder de sneeuw. Dus moesten ze maar weer eens een middagmaaltijd oude-paarden-prut nuttigen. Dat dwong ons om in alle vroegte de bejaardenkeuken te openen, om het lang genoeg te laten staan prutten. We hadden absoluut eer van dat werk. Do en Shanti hadden aan een half woord genoeg om voor die maaltijd naar binnen te komen. Alsof ze dat gister nog gedaan hadden, stonden ze gelijk klaar bij het hek toen we ze riepen.

De weersomstandigheden waren de laatste paar dagen volledig ongeschikt voor foto's. Maar ik moest er natuurlijk toch wel wat maken, nu Chico voor het eerst hele dagen op het pad is. Z'n integratie verloopt mooi rustig. Nilam probeert hem zoveel mogelijk te betrekken bij het leven op het pad.

Maar Chico neemt zelf ook nog veel tijd om alles op het pad en in de omgeving te bekijken.

En te bestuderen hoe het leven in de kudde er hier aan toe gaat.

Orion M komt kijken of Chico een leuk nieuw speelmaatje is.

Chico z'n antwoord is, ja ik wil wel met jou spelen.

Het laatste uurtje dat de paarden buiten waren, hebben we Chico in de groep geïntroduceerd op het pad. En wat ging dat mooi rustig!
Lucas stond met Roots en Omara vlakbij de ingang, zodat die als eerst kwamen kijken en neuzen.

Al snel ging Chico achter de schuur langs naar voren, om de boel daar te verkennen.

Dat was niet zo interessant, dus kwam hij weer terug, terwijl Lucas hem achter weer opwachtte.

Nog even weer neuzen met Lucas,

en de hooibak inspecteren.

Om vervolgens naar de andere kant te gaan. Daar was méér te beleven, want daar werd Chico opgewacht door Candy, Orion M, Ramiro en Xavi.

Candy hoeft niet te neuzen, net als Roots en Omara. (doen merries dat soms niet?) Haar mannen daarentegen gingen wel allemaal kennismaken. (je ziet van Chico alleen de staartflap van z'n deken, tussen Ramiro en Xavi)

Als dat klaar is, gaat Chico achterwaarts tussen de anderen vandaan, om verder te gaan met z'n verkenningstocht.

Dit groepje gaat met Chico mee hiervoor.

Ze gaan tot ongeveer het midden van dat voorpad

En keren dan weer om. Morgen verder dan maar.

Candy en haar mannen blijven weer achter de paddock, terwijl Chico verder terug gaat naar de ingang. Daar krijgt hij heel even de tijd om na te denken over alle nieuwe indrukken.

Dan komt Nilam naar hem toe voor nadere kennismaking.

Die beide staan binnen enkele minuten te kroelen en te spelen.

Tot slot komen Jake en Naffi ook daar naartoe, omdat het bijna tijd is om naar binnen te gaan. Dat vond ik een spannend moment, want ik verwachtte een heftige confrontatie tussen Jake en Chico. Ze hebben elkaar de afgelopen 2 weken ongelofelijk staan imponeren over de draad heen. Het ging nu heel snel, heel even hard tegen hard, en gelukkig zonder verwondingen. Toen droop Chico af, nog even naar achter de paddock. Het ging te snel, en heel even niet zo leuk, om die confrontatie op de foto te zetten. Dus ik kon de camera wegleggen, en de paarden binnen gaan halen.

Orion M stond vóór Xavi om met hem te spelen, en Naffi stond aan z'n achterkant, want die wilde ook met Xavi spelen. Dat triospel ging wel een klein beetje, maar met z'n tweeën is toch leuker, gewoon één tegen één. Nilam kwam naar ze toe met de oplossing, die nam Orion M over om zwart tegen zwart te gaan spelen. Zo konden Xavi en Naffi ook even samen ravotten.

Het was zo mooi, dat ik graag foto's wilde maken, maar zo koud, dat ik niet zo heel lang bezig ben geweest. Daardoor heb ik vandaag niet iedereen op de foto gezet.

Ik liep nog even een keer voor om het huis heen, om te kijken of ik daar aan de andere kant nog en mooie foto kon maken. Ik zag Xavi en Tzigana samen smoezen. Om niet teveel planken van de paddock op de foto te zetten, wilde ik graag nog wat dichterbij ze komen. Helaas hadden ze dat in de gaten en keerde Tzigana zich om. Om ze toch nog samen op de foto te krijgen, heb ik wel op dat moment geklikt, waardoor ik er helaas alsnog wat teveel planken op heb staan. Voor het idee plaats ik de foto toch, omdat het wel een mooi moment was.