Ondanks dat het een heidens karwei is, is het toch een genot om Joy te scheren. Gister en vandaag heb ik haar in 4 etappes weer een stuk van haar wintervacht afgeholpen. Joy is daar zo ontzettend blij mee, dat ik constant knuffels tussendoor krijg. En toen ik gister de eerste keer moest stoppen, omdat de accu van de scheermachine leeg was, kwam ze achter me aan lopen om te vragen of ik er al mee stopte. Nadat ik vandaag er wel helemaal mee stopte, en nog even met de camera terugkwam om vast te leggen hoe ze er nu uitziet, kwam ze me nogmaals uitgebreid bedanken. Ik kon haar eerst niet eens op de foto zetten, omdat ik nog een keer dikke knuffels moest ontvangen van haar. Plus een enorme zucht van verlichting. Zoals het nu is laten we het eerst weer even. De rest gaat eraf, als het nog wat warmer en stabieler wordt.