Het was een dagje behelpen voor de paarden, want het pad was een stuk afgesloten, waardoor ze niet helemaal rond konden lopen. We hebben de voerplek verlegd, die tegen de akker van de buurman aan ligt. Die lag met een inham de binnenweide in, maar de inham hebben we nu de andere kant op kunnen leggen. (vandaag helaas weer geen foto, ik hoop dat ik er morgen een foto van kan maken, als ze de voerplek inwijden) Het is namelijk niet meer de akker van de buurman, maar het wordt weiland van ons! Daar hebben we zoveel meer aan, dan aan de weide die aan de overkant ligt (wat we gaan proberen te verkopen nu), dat we het aanbod om dat stukje te kopen niet af wilde slaan. 's Buurmans land is slechts eenmaal te koop tenslotte. Hier kunnen de paarden makkelijk naartoe om te weiden, omdat het rechtstreeks aan het pad grenst. In de praktijk komt het er niet van om de paarden daarvoor naar de overkant van de weg te brengen, hoewel we dat in eerste instantie wel van plan waren te doen.
Bert probeert de afrastering te herstellen voordat het donker is, dan kunnen de paarden morgenvroeg gelijk het hele pad weer gebruiken.