De voorjaarskriebels beginnen nu echt steeds meer te komen, ook bij de paarden. Het is dus niet voor niets, dat vandaag de meteorologische lente begint. Helaas voor Omar heeft de dierenarts gister tegen hem gezegd, dat hij het een paar weekjes rustig aan moet doen. En eigenlijk moet hij dat al sinds vorige week, en dat heeft hij ook al niet gedaan. Vorige week donderdag zag ik namelijk een bult op zijn pees, waarbij ik gelijk een beetje bang was dat het een peesblessure was, maar ik zag hem er niet kreupel op. Dat is deze week wel gekomen, dus daarom is gister toch de dierenarts maar bij hem gekomen. Die heeft helaas mijn vermoeden bevestigd, maar geluk bij een ongeluk is dan weer dat het maar een lichte peesblessure is. En een heel groot geluk bij dit ongeluk is, dat het woord stalrust niet gevallen is, want dat zou ik Omar absoluut niet aan kunnen doen. Nu bedenk ik maar, dat hij zichzelf zoveel rust geeft als hij nodig heeft, en zijn eigen lijf hem ingeeft. En ik ben eigenlijk gewoon blij dat hij meedoet met de lentekriebels van de rest, want ik weet ook hoe hij zich terug kan trekken als hij echt veel pijn heeft.