Nat, nat en nog eens nat. Het is wel zeer extreem. Vanochtend stond voor de tweede keer in korte tijd het stuk pad bij de boom blank. Hoeveel water zou het kunnen verwerken? Dat stuk pad nogal behoorlijk veel blijkt. Binnen een dag is die enorme vijver ook alweer weggezakt, en het pad is en blijft daar begaanbaar.
Een stuk aan de andere kant van het huis, wat vanaf de paddock naar beneden loopt, is er een enorm stuk slechter aan toe. Daar zie je al snel geen plassen meer, maar alle nattigheid blijft blijkbaar in het bovenste deel van het zand zitten.

Bert heeft hier al een aantal malen (bijna) vast gezeten met Krocky, en de paarden zakken tot over hun koten in de bagger. Daarom hebben we dit stuk van het pad inmiddels een aantal weken afgesloten. En we vrezen dat het niet eerder weer opengesteld kan worden, totdat we hier grote verbeterings-werkzaamheden kunnen verrichten. Het moet eerst flink opdrogen, voordat we een kraan kunnen laten komen om het uit te graven, om er vervolgens een aantal kiepers nieuw zand in te storten. Tot die tijd kunnen de paarden dus geen rondjes lopen.