Net als bij mensen is het bij paarden ook zo, dat de een veel méér last heeft van steekbeesten dan de ander. Zowel in de zin van erop af komen, als het vervelend vinden, als de dikte van de steekbulten. Zo is Joy een paard wat het snel vervelend vind als ze bij haar in de buurt komen. Gisteravond leek het helemaal niet zo erg 'vliegig' te zijn, maar Joy liep toch te ijsberen. Daarom vroeg ik haar tijdens onze laatste avondronde, of ze haar vliegendeken op wilde hebben. Ze kwam daarop resoluut naar ons toe lopen, en tussen Bert en mij in staan, zodat we samen snel dat ding op konden leggen. Er kwam een zucht van verlichting, en als dankjewel. Joy ging weer lekker staan eten bij een hooibak, en hield op met ijsberen.