Het was een heftig weekje, waardoor het me even niet lukte om iets te schrijven. Afgelopen maandag is het gesprek op het gemeentehuis niet naar wens verlopen. Maar gister is gebleken, dat dit toch nog niet het definitieve vonnis is. We mogen binnenkort nog een keer in 'hoger beroep'.
De dinsdagochtend is Krocky per ambulance afgevoerd.

Dus het pad uitmesten moet nog steeds met de kruiwagen. Inmiddels al ruim 2 weken. De maandag in de week ervoor hebben we hem nog zelf weg kunnen brengen, en pas zaterdag weer op kunnen halen. Maar tijdens het ophalen liep hij zo slecht, dat we hem niet durfden gebruiken, en hem dinsdag maar hebben laten ophalen. (niet maandag vanwege het gesprek op het gemeentehuis) We hopen dat we hem komende week weer naar huis kunnen halen, gezond en wel.
Later dinsdagochtend kreeg Sanne koliek, door dat het in de loop van de ochtend behoorlijk afkoelde. Toen de paarden naar buiten gingen was het windstil, droog en nog redelijk zacht. Al snel begon het te regenen, en wat later kwam er een koude noord-oosten wind. De overige paarden kunnen zich dan wel warm houden met het eten van hooi. Dat eten van hooi werkt als een kacheltje, om hun lichaamstemperatuur op peil te houden. Doordat Sanne niet meer mee kan doen met het hooi eten, moeten we haar lichaamstemperatuur op peil houden met dikkere dekens. Die hebben we haar toen wel om gedaan, maar dat was al te laat. Sanne haar buik is dan echt merkbaar haar zwakke punt, waardoor ze dan makkelijker koliek krijgt.
Gelukkig hebben we hier een geweldige groep paarden, die niet echt reageert op al deze stuiterende emoties. Maar komende week mag wel weer in wat rustiger vaarwater gaan. Daar zullen de paarden ook vast blij mee zijn, ondanks dat ze niet echt zichtbaar reageren.