Dat is nu de derde keer binnen een week. Het lijkt wel vast prik te worden. Nu waren 4 paarden nog helemaal achter in de zandbak, op het tijdstip van binnenhalen. Wij hebben toch echt niets veranderd in hun vaste ritme. En aan de wintertijd kan het ook niet liggen, want we halen ze net als in de zomertijd, net voor het donker binnen. Welke tijd er dan op de klok staat, daar kijken we niet naar.
Ik hoop maar dat ze dat gisteravond niet bij Charlotte gedaan hebben, maar dat zal waarschijnlijk niet het geval zijn, want we hebben geen klachten gekregen. Zelf waren we naar een receptie die tijd, en daarom heeft Charlotte de paarden binnen gehaald. Voordat we weg gingen hebben we de paarden nog even goed geinstrueerd, dat ze lief voor Charlotte moesten zijn, en meestal luisteren ze goed naar dat soort instructies.

Kort na het publiceren van dit stukje kreeg ik een kort verslagje van Charlotte:
Afgelopen vrijdag mochten wij de paarden binnenhalen, aangezien een trouwerij, Monique en Bert van huis hield.

Bij aankomst stonden ze al te wachten bij de het hek, Omar en Jake waren er helemaal klaar voor. Jake moest eerst om te voorkomen dat Omar anders de box uit kon springen.
Hierna begon T-shock te denken dat dit zijn dag was en hij even hoger in rang was gegroeid en bleef de uitgang van het hek blokkeren. Met enig geduld ging hij elke keer toch nog opzij en konden alle paarden in de juiste volgorde naar binnen. Do en T-shock toch als laatste.... Het avondmaal ging er in als zoete koek en even later waren ze lekker over de staldeuren met elkaar aan het keuvelen. Het werd snel donker en de oudjes waren tevreden onder dak.