zondag 23 september 2012

Sinds vorige week is het 'oude' hooi op, en zijn we aan het voer van dit jaar begonnen. Dat vinden ze allemaal zo ongelovelijk lekker, dat het in no-time op is. Daarom hebben we nieuwe draadmatten gekocht, met kleinere mazen, in een poging dat ze weer wat langzamer gaan eten. Vrijdagavond hebben we in 2 van de 3 hooibakken een nieuwe draadmat gelegd, om te kijken wat de paarden daar van vonden.

Een beetje bang dat ze er wat gefrustreerd van zouden raken, dat ze het hooi er niet goed door zouden kunnen krijgen, hebben we op 1 bak nog de oude mat laten liggen. Nilam had dat het snelst in de gaten, en leek geen zin te hebben in onze test.
(De 4 paarden die niet op deze foto's te zien zijn stonden al op stal)Dit experiment, om de paarden wat langer met hun hooi te laten doen, is echter grandioos mislukt. Het doel wat we voor ogen hadden is absoluut niet bereikt, ze hebben de bakken nog net zo snel leeg. En het blijkt wel enkele gevaarlijke nadelen te hebben. Zo wordt af en toe de hele bak opgetild als ze aan het hooi trekken. Dit heeft in enkele gevallen zelfs het gevolg, dat de hele bak op z'n kant ging. En er komt steeds zoveel kracht te staan op de touwtjes en haakjes waarmee de draadmatten aan de bodem bevestigd zitten, dat die erg makkelijk kapot gaan. Toen dat gisteravond leidde tot een rechtopstaande draadmat, hebben we besloten de oude draadmatten, met de grotere mazen, er weer op te leggen. Voor nu hopen we dat de paarden zelf terug tot het besef komen, dat er straks ook nog wel wat in de bakken zit, als ze er even bij weg lopen. Als dat besef niet terug lijkt te komen, dan moeten we maar weer iets anders gaan verzinnen. Het zou zo mooi zijn, als ze gewoon weer 'onbeperkt' hooi tot hun beschikking hebben, zonder ze veel teveel te geven. En niet dat het zoals nu tweede helft van de dag of de nacht al helemaal op is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten