Vandaag is het precies 10 weken geleden, dat ik mijn ongeluk gehad heb. 3,5 week geleden ging ik behoorlijk de goede kant op, zodat ik kon gaan stoppen met het morfinegebruik. Het afbouwen en stoppen daarvan heeft me echter nog een keer ongelofelijk onderuit gehaald, waardoor het me nog steeds niet lukte om het schrijven weer op te pakken. Nu de morfine m´n lijf helemaal uit is kan ik hopelijk m´n conditie weer echt op gaan bouwen. Het zal nog steeds best een tijdje duren, voordat ik al het werk weer op kan pakken. En voor knuffels uitdelen voel ik me nog te kwetsbaar, dat doe ik nog alleen met de draad of de staldeur ertussen. Maar hopelijk kan ik vanaf nu deze stijgende lijn vast blijven houden. De paarden zitten lekker in hun dagelijkse ritme. En nu het zoveel koeler is (toen het ongeluk gebeurde op 14 oktober was het nog behoorlijk zomers) zijn ze af en toe flink aan het spelen en rennen. Ik ga proberen m´n fototoestel er weer regelmatig bij te pakken, of anders de in m´n hoofd opgeslagen beelden te gaan beschrijven.
Voor nu wensen we iedereen hele fijne feestdagen, en een gezond en liefdevol 2019! Namens alle bewoners van ´t Was ´t Weerd.

(foto van 4 december 2016)