Het is me buiten wat te koud, om paarden te fotograferen. Ik heb echter wel de camera er even bij gepakt, toen ik deze 3 zonaanbidders in de stal van Omara zag liggen.

Het is wel een beetje jammer, dat het voor mijn handen te koud is om buiten te fotograferen. De paarden genieten namelijk ontzettend van dit weer. Ze staan regelmatig heerlijk te doezelen in de zon, en van de wind hebben ze door hun vacht geen last. Bovendien hebben ze onbeperkt hooi tot hun beschikking, wat hen intern warm houdt. Er komt veel warmte vrij, als de paardendarmen aan het werk zijn met het verteren van ruwvoer, dus als ze blijven eten, blijft dat kacheltje branden.

Verder zijn de paarden blij, dat het pad goed begaanbaar is. Toen het net begon te vriezen een poosje geleden, was het pad 's avonds nog drijfnat, en de volgende morgen knetterhard. We hebben het die avond niet kunnen slepen, omdat het zo nat was, waardoor het toen heel erg hobbelig opgevroren is. Ze hebben toen een tijdje heel voorzichtig moeten lopen. Het bovenlaagje is sindsdien een paar keer ontdooid geweest, zodat we het die avonden wel hebben kunnen slepen. Daar is het pad erg mooi van geworden. Het is nu zelfs gedeeltelijk drooggevroren, waardoor het ook nog eens wat minder hard geworden is. Al met al is het pad op dit moment uitermate geschikt om te rennen. Daarmee hebben we 3 factoren die maken, dat de paarden het absoluut niet koud hebben: de schijnende zon, voldoende hooi kunnen eten, en lekker kunnen rennen. Als we daar dan nog bij bedenken, dat de meest comfortabele buitentemperatuur voor de paarden ligt tussen de +10 en de -10, dan begrijp je vast wat een feest het is voor de paarden.