Af en toe vragen mensen ons hoe het met de steenuilen is. Bert was er echter alleen bij, toen de werkgroep de eerste keer kwam kijken, en er 5 eieren gelegd waren. Inmiddels zijn de uilskuikens vast al geringd, want we zien nu regelmatig één of twee uil(en) in de boom zitten, en dat zijn volgens ons niet altijd de volwassenen. Vanochtend zaten er weer twee in de boom, en het is Bert gelukt ze allebei op de foto te krijgen. De ene bleef in de boom zitten, Bert zeer goed in het vizier houdend, waarschijnlijk een volwassene. De ander was denken we één van de jongen, die was namelijk nog niet zo heel behendig. Die vloog vanuit de boom op het rieten dak, maar daar zat ook een houtduif, die de uil gelijk weer wegjoeg. Vanaf daar vloog hij naar het pannendak op de wagenschuur, maar vond daar geen grip en rollebolde zo naar beneden, om via de dakgoot op de straat te vallen. Daar zat hij even beduusd te kijken. Gelukkig waren de poesjes in geen velden of wegen te bekennen, en was het hondje even bij mij binnen. Daardoor kon het jonge uiltje even later weer veilig wegvliegen.