woensdag 18 januari 2017

Omar, 3 juni 1996 - 17 januari 2017
Zo onverwacht, en zo snel. 's Morgens was er nog niets aan de hand. 's Middags voelde je je niet helemaal lekker. 's Avonds stonden we machteloos toe te kijken, hoe er iets zo vreselijk mis ging in je lijf, dat er nog maar één antwoord mogelijk was.
En nu moeten we verder zonder jou. Ik weet nog niet hoe dat moet. Het doet zo ontzettend pijn. Ons leven samen was zo waardevol.
Dankjewel voor alles wat je me geleerd hebt.
Dankjewel voor alles wat je me gegeven hebt.
Dankjewel voor alles wat je voor me gedaan hebt.
Dankjewel voor je onvoorwaardelijke liefde.
Dankjewel voor alles.
Rust zacht m'n allerliefste grote vriend.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten