De gedachte ging een keer door me heen, om het fototoestel weer eens mee te nemen tijdens het uitmesten van het pad. Soms kom je dan van die leuke tafereeltjes tegen. Helaas is het bij een gedachte gebleven, en heb ik het plan niet ten uitvoer gebracht. Nu kan ik enkel een omschrijving geven van het leuke tafereeltje wat Jake en Joy ons gaven. Zij stonden bij de heuvel. En terwijl we daarop af kwamen gereden met Krocky, dacht ik nog: wat zijn die beiden daar nu aan het doen? Het leek of Joy Jake stond te kroelen op zijn rug, maar Jake kroelde Joy niet terug. Dichterbij gekomen zag ik, dat Joy niet stond te kroelen, maar dat ze haar hoofd bovenop Jake z'n rug had liggen. Jake stond lekker op rust, alsof dit de normaalste zaak van de wereld was. En Joy stond ons met heerlijk slaperige ogen aan te kijken, eveneens alsof het gewoon zo hoorde.