Weidegang

Het gras in de wei wordt toch nog weer dusdanig lang, dat het zo beter de winter niet in kan. Eigenlijk moeten de paarden er toch nog weer een poosje op. Deze keer zeg ik bewust 'moeten', want ik heb het er best moeilijk mee, dat Dean absoluut niet mee mag de wei op. Maar Dean heeft mijn gevoel op een geweldige manier om weten te zetten in 'mogen'. Weliswaar samen met Joy, dus bij dezen ook een grote pluim voor Joy. Want voor haar is het waarschijnlijk ook beter om niet meer op het gras te gaan, dus zij mag Dean gezelschap houden op het pad. Bert vult de hooibakken dan vast weer, en daar gaan ze samen heerlijk rustig bij staan knabbelen.