Een groot deel van de paarden had nog niet helemaal in gedachten om naar binnen te gaan. Misschien was het te mooi weer, of te lang licht. Ze kwamen op hun gemakje vanuit de verste hoek aanwandelen. Dulana ging ook nog eens uitgebreid rollen bij de heuvel, terwijl ze al helemaal achteraan in de rij liep. Even later bleek dat een voordeel te zijn voor ons, want toen ze eenmaal weer stond, had ze in de gaten dat ze een stuk achtergebleven was. Daarom ging ze galopperen, om de rest weer in te halen. En omdat de rest iemand achter zich in galop hoorde, gingen ze dat allemaal maar doen. Terwijl we dachten dat we dus nog langer moesten wachten door de rolbeurt van Dulana, was dit uiteindelijk dus juist niet het geval.