Vanochtend hoorde ik op de radio, dat het de koudste Pinksteren is sinds 1936. Omar trekt zich daar niets van aan, die gaat gewoon liggen voor z'n siësta.

En ik durf me er niets van aan te trekken, als het gaat om de eczeemdekens, die laat ik maar om.

Maar ik trek me er wel iets van aan, als het gaat om Do, Shanti en Ramiro, die als eersten een deken nodig hebben om warm te blijven.

Het maakt Thyrla niets uit, die knipoogt een keer, want die is haar wintervacht nog niet volledig kwijt.