Voor het eerst sinds we het rusthuis hebben, durfden we de paarden niet naar buiten te doen vanochtend. Alles was bedekt met een laag ijs, waardoor het spiegelglad was. En we hebben het pad niet kunnen slepen, zodat het ontzettend hobbelig opgevroren is. Dus het eerste wat we vanochtend deden na het ontbijt van de paarden, was hun bakken binnen weer met hooi vullen. En wat nu weer het allermooiste was aan deze dag, was dat we daarbij van niemand ook maar een enkele mopper gehoord hebben!
Bert is daarna in de tractor gestapt om te proberen nog extra strooizout te bemachtigen, waarmee hij vervolgens het hele erf, en een stuk van het paardenpad gestrooid heeft. Net na de middag had dat net voldoende effect gehad, dat we het aandurfden de paarden nog een paar uurtjes naar buiten te doen. Toen konden wij in de race-versnelling de stallen nog wat uitmesten, en hebben de paarden vanavond en vannacht weer een schoon bed. Pfff, zo kunnen wij straks moe maar voldaan weer in ons eigen schone bed stappen.