Om Sanne 's ochtends naar de wei te brengen, loop ik een stukje met haar door het natte gras. Dat is dan nog verse, en nog onbelopen, dauw. Als ik daarna terug loop naar de stal, om het volgende paard naar buiten te brengen, zie ik dat ik niet in een kaarsrechte lijn ben gelopen. Maar het mooie is, dat Sanne elke ochtend dezelfde lijn loopt dan mij. Terwijl er een boogje in het touw hangt als Sanne naast me loopt imiteert ze mijn lijn volledig.