Het gaat toch nog steeds beter met de snelheid van het hooi-eten overdag. Ondanks dat we de oude matten, met de grotere mazen er weer op hebben gedaan, gaan ze gelukkig toch steeds langzamer eten. En daarmee wordt de tijd steeds korter tussen dat de bakken leeg zijn, en dat ze naar binnen gaan. We zijn daar heel erg blij mee, dat ze zelf weer zover zijn gekomen.
Sinds een week krijgen ze binnen van het hooi wat naar de grasdrogerij geweest is. Best spannend om daarmee te beginnen. Het was even puzzelen hoeveel ze daarvan moeten hebben, en of iedereen zich kon redden met de mat erop. Dat is best een handigheidje wat ze moeten leren, doordat ze geen plukken door de mat heen kunnen trekken, omdat het kort gehakseld is. Maar als iemand er niet handig genoeg in zou zijn, zodat de mat er beter af kon, waren we in eerste instantie bang, dat ze dat korte spul niet voldoende zouden kauwen. Gelukkig zit er voldoende structuur in, zodat onze angst ongegrond bleek. Bij Do, Joy, Filon en Grandeur hebben we de mat eraf gehaald,en die hebben de bak nog niet half leeg als we onze laatste ronde om 22 uur doen.
Al met al zijn we dus weer aangekomen bij het punt dat alle paarden (zo goed als) onbeperkt hooi tot hun beschikking hebben. Super!