Na Jake, beginnen nu meer paarden hun wintervacht uit te haren. Het is dus fijn, dat ik weer wat met de borstels de groep in kan, zowel voor mijzelf omdat het zo heerlijk ontspannend is, als voor hen omdat ze het zo lekker vinden om geborsteld te worden. Dat dacht ik tenminste, maar Lucas heeft er dit weekend geen zin in. Zowel gister als vandaag loopt hij steeds weg voor de borstels. Vandaag ´vochten´ Ramiro en Xavi om mijn borstelaandacht. Ze doen dat ieder op hun eigen manier. Ramiro hapt naar Xavi, als ik met hem bezig ben, en af en toe ook heel voorzichtig naar mij. Ramiro houdt dan geweldig rekening met het feit, ´dat ik maar een mensje ben´. Xavi is iets ruwer, door z´n hoofd ergens over mij heen te leggen, en me naar zich toe te trekken met z´n kin. Dat vind ik echter nog een klein beetje eng, daar voel ik me nog wat te kwetsbaar voor. Daarom ga ik tijdens het borstelen van Ramiro het liefst aan de ander kant van hem staan. Dan legt Xavi z´n hoofd over Ramiro heen, en heb ik daar geen last van.

Als het borstelen dan klaar is, dan is er niets lekkerder, dan te gaan rollen in het zand.